Jump to content

عين

From Wiktionary, the free dictionary
See also: عین and غين

Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]

Morphologically from the root ع ي ن (ʕ y n), from Proto-Semitic *ʕayn-, from Proto-Afroasiatic *ʕayVn-.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

عَيَّنَ (ʕayyana) II (non-past يُعَيِّنُ (yuʕayyinu), verbal noun تَعْيِين (taʕyīn)) (transitive)

  1. to appoint, to assign, to name, to nominate
  2. to define
  3. to determine, to fix, to identify, to specify
  4. to allocate, to allot, to apportion, to earmark, to itemize, to set aside
Conjugation
[edit]
Conjugation of عَيَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَعْيِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَعْيِين
taʕyīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُعَيِّن
muʕayyin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُعَيَّن
muʕayyan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عَيَّنْتُ
ʕayyantu
عَيَّنْتَ
ʕayyanta
عَيَّنَ
ʕayyana
عَيَّنْتُمَا
ʕayyantumā
عَيَّنَا
ʕayyanā
عَيَّنَّا
ʕayyannā
عَيَّنْتُمْ
ʕayyantum
عَيَّنُوا
ʕayyanū
f عَيَّنْتِ
ʕayyanti
عَيَّنَتْ
ʕayyanat
عَيَّنَتَا
ʕayyanatā
عَيَّنْتُنَّ
ʕayyantunna
عَيَّنَّ
ʕayyanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَيِّنُ
ʔuʕayyinu
تُعَيِّنُ
tuʕayyinu
يُعَيِّنُ
yuʕayyinu
تُعَيِّنَانِ
tuʕayyināni
يُعَيِّنَانِ
yuʕayyināni
نُعَيِّنُ
nuʕayyinu
تُعَيِّنُونَ
tuʕayyinūna
يُعَيِّنُونَ
yuʕayyinūna
f تُعَيِّنِينَ
tuʕayyinīna
تُعَيِّنُ
tuʕayyinu
تُعَيِّنَانِ
tuʕayyināni
تُعَيِّنَّ
tuʕayyinna
يُعَيِّنَّ
yuʕayyinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَيِّنَ
ʔuʕayyina
تُعَيِّنَ
tuʕayyina
يُعَيِّنَ
yuʕayyina
تُعَيِّنَا
tuʕayyinā
يُعَيِّنَا
yuʕayyinā
نُعَيِّنَ
nuʕayyina
تُعَيِّنُوا
tuʕayyinū
يُعَيِّنُوا
yuʕayyinū
f تُعَيِّنِي
tuʕayyinī
تُعَيِّنَ
tuʕayyina
تُعَيِّنَا
tuʕayyinā
تُعَيِّنَّ
tuʕayyinna
يُعَيِّنَّ
yuʕayyinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَيِّنْ
ʔuʕayyin
تُعَيِّنْ
tuʕayyin
يُعَيِّنْ
yuʕayyin
تُعَيِّنَا
tuʕayyinā
يُعَيِّنَا
yuʕayyinā
نُعَيِّنْ
nuʕayyin
تُعَيِّنُوا
tuʕayyinū
يُعَيِّنُوا
yuʕayyinū
f تُعَيِّنِي
tuʕayyinī
تُعَيِّنْ
tuʕayyin
تُعَيِّنَا
tuʕayyinā
تُعَيِّنَّ
tuʕayyinna
يُعَيِّنَّ
yuʕayyinna
imperative
الْأَمْر
m عَيِّنْ
ʕayyin
عَيِّنَا
ʕayyinā
عَيِّنُوا
ʕayyinū
f عَيِّنِي
ʕayyinī
عَيِّنَّ
ʕayyinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m عُيِّنْتُ
ʕuyyintu
عُيِّنْتَ
ʕuyyinta
عُيِّنَ
ʕuyyina
عُيِّنْتُمَا
ʕuyyintumā
عُيِّنَا
ʕuyyinā
عُيِّنَّا
ʕuyyinnā
عُيِّنْتُمْ
ʕuyyintum
عُيِّنُوا
ʕuyyinū
f عُيِّنْتِ
ʕuyyinti
عُيِّنَتْ
ʕuyyinat
عُيِّنَتَا
ʕuyyinatā
عُيِّنْتُنَّ
ʕuyyintunna
عُيِّنَّ
ʕuyyinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَيَّنُ
ʔuʕayyanu
تُعَيَّنُ
tuʕayyanu
يُعَيَّنُ
yuʕayyanu
تُعَيَّنَانِ
tuʕayyanāni
يُعَيَّنَانِ
yuʕayyanāni
نُعَيَّنُ
nuʕayyanu
تُعَيَّنُونَ
tuʕayyanūna
يُعَيَّنُونَ
yuʕayyanūna
f تُعَيَّنِينَ
tuʕayyanīna
تُعَيَّنُ
tuʕayyanu
تُعَيَّنَانِ
tuʕayyanāni
تُعَيَّنَّ
tuʕayyanna
يُعَيَّنَّ
yuʕayyanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَيَّنَ
ʔuʕayyana
تُعَيَّنَ
tuʕayyana
يُعَيَّنَ
yuʕayyana
تُعَيَّنَا
tuʕayyanā
يُعَيَّنَا
yuʕayyanā
نُعَيَّنَ
nuʕayyana
تُعَيَّنُوا
tuʕayyanū
يُعَيَّنُوا
yuʕayyanū
f تُعَيَّنِي
tuʕayyanī
تُعَيَّنَ
tuʕayyana
تُعَيَّنَا
tuʕayyanā
تُعَيَّنَّ
tuʕayyanna
يُعَيَّنَّ
yuʕayyanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَيَّنْ
ʔuʕayyan
تُعَيَّنْ
tuʕayyan
يُعَيَّنْ
yuʕayyan
تُعَيَّنَا
tuʕayyanā
يُعَيَّنَا
yuʕayyanā
نُعَيَّنْ
nuʕayyan
تُعَيَّنُوا
tuʕayyanū
يُعَيَّنُوا
yuʕayyanū
f تُعَيَّنِي
tuʕayyanī
تُعَيَّنْ
tuʕayyan
تُعَيَّنَا
tuʕayyanā
تُعَيَّنَّ
tuʕayyanna
يُعَيَّنَّ
yuʕayyanna

Etymology 2

[edit]

    From Proto-Semitic *ʕayn-, from Proto-Afroasiatic *ʿayVn-. Synchronically from the root ع ي ن (ʕ y n).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    عَيْن (ʕaynf (dual عَيْنَان (ʕaynān), plural عُيُون (ʕuyūn) or أَعْيُن (ʔaʕyun))

    عين
    1. (anatomy) eye (organ)
      عَيْنَايَʕaynāyamy two eyes
      عَيْنَاكَʕaynākayour (m/sg) two eyes
      1. (often preceded by الـ) envy, the evil eye
      2. spy
        Synonym: جَاسُوس (jāsūs)
    2. spring (of water)
      Synonym: جَدْوَل (jadwal)
    3. (plural أَعْيُن (ʔaʕyun)) The thing itself
      Synonyms: نَفْس (nafs), ذَات (ḏāt)
    4. A revered person in the community.
    5. (law) money or whatever is the equivalent of money.
    6. (economics) what has monetary value except money.
    Usage notes
    [edit]
    • In most senses, the plural is either عُيُون (ʕuyūn) or أَعْيُن (ʔaʕyun). In sense 5, أَعْيُن (ʔaʕyun) is the only plural.
    • When referring to envy and the evil eye, عَيْن (ʕayn) often signifies what is regarded as the injurious and damaging supernatural effects of jealousy and envy (for example, seemingly uncurable physical or psychological ailments and a ruined social life), not envy itself, whereas حَسَد (ḥasad) usually refers to grudge and envy, regardless of any harmful effects believed to stem from such feelings. See the usage notes in the entry for حَسَد (ḥasad) for more information.
    Declension
    [edit]
    Declension of noun عَيْن (ʕayn)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَيْن
    ʕayn
    الْعَيْن
    al-ʕayn
    عَيْن
    ʕayn
    nominative عَيْنٌ
    ʕaynun
    الْعَيْنُ
    al-ʕaynu
    عَيْنُ
    ʕaynu
    accusative عَيْنًا
    ʕaynan
    الْعَيْنَ
    al-ʕayna
    عَيْنَ
    ʕayna
    genitive عَيْنٍ
    ʕaynin
    الْعَيْنِ
    al-ʕayni
    عَيْنِ
    ʕayni
    dual indefinite definite construct
    informal عَيْنَيْن
    ʕaynayn
    الْعَيْنَيْن
    al-ʕaynayn
    عَيْنَيْ
    ʕaynay
    nominative عَيْنَانِ
    ʕaynāni
    الْعَيْنَانِ
    al-ʕaynāni
    عَيْنَا
    ʕaynā
    accusative عَيْنَيْنِ
    ʕaynayni
    الْعَيْنَيْنِ
    al-ʕaynayni
    عَيْنَيْ
    ʕaynay
    genitive عَيْنَيْنِ
    ʕaynayni
    الْعَيْنَيْنِ
    al-ʕaynayni
    عَيْنَيْ
    ʕaynay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal عُيُون‎; أَعْيُن
    ʕuyūn‎; ʔaʕyun
    الْعُيُون‎; الْأَعْيُن
    al-ʕuyūn‎; al-ʔaʕyun
    عُيُون‎; أَعْيُن
    ʕuyūn‎; ʔaʕyun
    nominative عُيُونٌ‎; أَعْيُنٌ
    ʕuyūnun‎; ʔaʕyunun
    الْعُيُونُ‎; الْأَعْيُنُ
    al-ʕuyūnu‎; al-ʔaʕyunu
    عُيُونُ‎; أَعْيُنُ
    ʕuyūnu‎; ʔaʕyunu
    accusative عُيُونًا‎; أَعْيُنًا
    ʕuyūnan‎; ʔaʕyunan
    الْعُيُونَ‎; الْأَعْيُنَ
    al-ʕuyūna‎; al-ʔaʕyuna
    عُيُونَ‎; أَعْيُنَ
    ʕuyūna‎; ʔaʕyuna
    genitive عُيُونٍ‎; أَعْيُنٍ
    ʕuyūnin‎; ʔaʕyunin
    الْعُيُونِ‎; الْأَعْيُنِ
    al-ʕuyūni‎; al-ʔaʕyuni
    عُيُونِ‎; أَعْيُنِ
    ʕuyūni‎; ʔaʕyuni
    Descendants
    [edit]
    • Algerian Arabic: عين (ʕīn)
    • Egyptian Arabic: عين (ʕēn)
    • Gulf Arabic: عين (ʕēn)
    • Libyan Arabic: عين (ʕīn, ʕēn)
    • Maltese: għajn
    • Moroccan Arabic: عين (ʕayn, ʕīn)
    • North Levantine Arabic: عين (ʕayn, ʕēn)
    • South Levantine Arabic: عين (ʕēn)
    • Tunisian Arabic: عين (ʕīn)
    • Classical Persian: عَیْن (ayn)
    • Malay: عين (ain)

    Noun

    [edit]

    عَيْن (ʕaynm

    1. verbal noun of عَانَ (ʕāna) (form I)
    Declension
    [edit]
    Declension of noun عَيْن (ʕayn)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَيْن
    ʕayn
    الْعَيْن
    al-ʕayn
    عَيْن
    ʕayn
    nominative عَيْنٌ
    ʕaynun
    الْعَيْنُ
    al-ʕaynu
    عَيْنُ
    ʕaynu
    accusative عَيْنًا
    ʕaynan
    الْعَيْنَ
    al-ʕayna
    عَيْنَ
    ʕayna
    genitive عَيْنٍ
    ʕaynin
    الْعَيْنِ
    al-ʕayni
    عَيْنِ
    ʕayni

    Etymology 3

    [edit]

    Morphologically from the root ع ي ن (ʕ y n).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    عَيْن (ʕaynf (plural عَيْنَات (ʕaynāt))

    1. Name of the eighteenth letter of the Arabic alphabet (ع (ʕ)), representing the sound /ʕ/
    Declension
    [edit]
    Declension of noun عَيْن (ʕayn)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal عَيْن
    ʕayn
    الْعَيْن
    al-ʕayn
    عَيْن
    ʕayn
    nominative عَيْنٌ
    ʕaynun
    الْعَيْنُ
    al-ʕaynu
    عَيْنُ
    ʕaynu
    accusative عَيْنًا
    ʕaynan
    الْعَيْنَ
    al-ʕayna
    عَيْنَ
    ʕayna
    genitive عَيْنٍ
    ʕaynin
    الْعَيْنِ
    al-ʕayni
    عَيْنِ
    ʕayni
    dual indefinite definite construct
    informal عَيْنَيْن
    ʕaynayn
    الْعَيْنَيْن
    al-ʕaynayn
    عَيْنَيْ
    ʕaynay
    nominative عَيْنَانِ
    ʕaynāni
    الْعَيْنَانِ
    al-ʕaynāni
    عَيْنَا
    ʕaynā
    accusative عَيْنَيْنِ
    ʕaynayni
    الْعَيْنَيْنِ
    al-ʕaynayni
    عَيْنَيْ
    ʕaynay
    genitive عَيْنَيْنِ
    ʕaynayni
    الْعَيْنَيْنِ
    al-ʕaynayni
    عَيْنَيْ
    ʕaynay
    plural sound feminine plural
    indefinite definite construct
    informal عَيْنَات
    ʕaynāt
    الْعَيْنَات
    al-ʕaynāt
    عَيْنَات
    ʕaynāt
    nominative عَيْنَاتٌ
    ʕaynātun
    الْعَيْنَاتُ
    al-ʕaynātu
    عَيْنَاتُ
    ʕaynātu
    accusative عَيْنَاتٍ
    ʕaynātin
    الْعَيْنَاتِ
    al-ʕaynāti
    عَيْنَاتِ
    ʕaynāti
    genitive عَيْنَاتٍ
    ʕaynātin
    الْعَيْنَاتِ
    al-ʕaynāti
    عَيْنَاتِ
    ʕaynāti
    Descendants
    [edit]

    References

    [edit]
    • Wehr, Hans (1979) “عين”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

    Egyptian Arabic

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    Inherited from Arabic عَيْن (ʕayn).

    Pronunciation

    [edit]

    IPA(key): /ʕeːn/, [ʕeːn]

    Noun

    [edit]

    عين (ʕēnf (plural عُيون (ʕuyūn) or عِيون (ʕiyūn))

    1. eye
    2. (definite) the evil eye; envy

    Hijazi Arabic

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From Arabic عَيْن (ʕayn).

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /ʕeːn/, [ʕe̞ːn]

    Noun

    [edit]

    عين (ʕēnm (dual عينين (ʕēnēn), plural عِيُون (ʕiyūn) or عُيُون (ʕuyūn))

    1. (anatomy) eye (organ)
    2. spring (of water)
    3. Name of the eighteenth letter of the Arabic alphabet (ع (ʕ)), representing the sound /ʕ/
    4. envy, the evil eye
      Synonym: حسد (ḥasad)

    Etymology 2

    [edit]

    From Arabic عَيَّنَ (ʕayyana).

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    عَيَّن (ʕayyan) II (non-past يِعَيِّن (yiʕayyin))

    1. to appoint, to assign, to name, to nominate
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of عين
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m عينت (ʕayyant) عينت (ʕayyant) عين (ʕayyan) عيننا (ʕayyanna) عينتوا (ʕayyantu) عينوا (ʕayyanu)
    f عينتي (ʕayyanti) عينت (ʕayyanat)
    non-past m أعين (ʔaʕayyin) تعين (tiʕayyin) يعين (yiʕayyin) نعين (niʕayyin) تعينوا (tiʕayyinu) يعينوا (yiʕayyinu)
    f تعيني (tiʕayyini) تعين (tiʕayyin)
    imperative m عين (ʕayyin) عينوا (ʕayyinu)
    f عيني (ʕayyini)

    Etymology 3

    [edit]

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    عين (ʕayyin)

    1. second-person masculine singular imperative of عَيَّن (ʕayyan)

    Etymology 4

    [edit]

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    عين (ʕīn)

    1. second-person masculine singular imperative of عان (ʕān)

    Malay

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From Arabic عَيْن (ʕayn).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    عين (plural عين-عين or عين٢)

    1. (anatomy) eye (organ)
      Synonym: مات (mata)

    Moroccan Arabic

    [edit]

    Etymology

    [edit]

    From Arabic عَيْن (ʕayn).

    Pronunciation

    [edit]
    • IPA(key): /ʕajn/, /ʕiːn/
    • Audio:(file)
    • Audio:(file)

    Noun

    [edit]

    عَيْن or عِين (ʕayn or ʕīnf (dual عَيْنَين (ʕaynayn) or عِينَين (ʕīnayn), plural عيون (ʕyūn), diminutive عوينة (ʕwīna))

    1. (anatomy) eye (organ)
    2. spring (of water)
    3. envy
      Synonym: حسد (ḥsad)

    North Levantine Arabic

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From Arabic عَيْن (ʕayn, eye).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    عين (ʕayn, ʕēnf (dual عينتين (ʕayntayn, ʕēntēn), plural عيون (ʕyūn) or عينين (ʕaynayn, ʕēnēn))

    1. (anatomy) eye (organ)
    2. (especially when definite) evil eye
    Usage notes
    [edit]
    • The two plurals are interchangeable. عيون (ʕyūn) sees more usage than عينين (ʕaynayn) in Lebanon.
    [edit]

    Etymology 2

    [edit]

    From Arabic عَيْن (ʕayn, spring, eye).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    عين (ʕayn, ʕēnf (plural عيون (ʕyūn))

    1. spring (of water)
    Usage notes
    [edit]
    • Forms many village names.

    Etymology 3

    [edit]

    Synchronically a denominal verb of عين (ʕayn, ʕēn, eye). Also inherited from Arabic عَيَّنَ (ʕayyana). Sense "to specify" is derived from or related to مْعَيَّن، مُعَيَّن (mʕayyan, muʕayyan, specific).

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    عين (ʕayyan) (non-past يعين (yʕayyin), verbal noun تعيين (taʕyīn, tiʕyīn), active participle معيَّن (mʕayyan) or معيِّن (mʕayyin))

    1. to eyeball (gauge by eye, estimate)
    2. to specify
    3. [with على (ʕala) ‘on’] to have one's eye on

    South Levantine Arabic

    [edit]

    Etymology 1

    [edit]

    From Arabic عَيَّنَ (ʕayyana).

    Pronunciation

    [edit]

    Verb

    [edit]

    عيّن (ʕayyan) II (present بعيّن (biʕayyen))

    1. to appoint, to assign, to set
    Conjugation
    [edit]
    Conjugation of عين
    singular plural
    1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
    past m عيّنت (ʕayyant) عيّنت (ʕayyant) عيّن (ʕayyan) عيّننا (ʕayyanna) عيّنتو (ʕayyantu) عيّنو (ʕayyanu)
    f عيّنتي (ʕayyanti) عيّنت (ʕayyanat)
    present m بعيّن (baʕayyin) بتعيّن (bitʕayyin) بعيّن (biʕayyin) منعيّن (minʕayyin) بتعيّنو (bitʕayynu) بعيّنو (biʕayynu)
    f بتعيّني (bitʕayyni) بتعيّن (bitʕayyin)
    subjunctive m اعيّن (aʕayyin) تعيّن (tʕayyin) يعيّن (yʕayyin) نعيّن (nʕayyin) تعيّنو (tʕayynu) يعيّنو (yʕayynu)
    f تعيّني (tʕayyni) تعيّن (tʕayyin)
    imperative m عيّن (ʕayyin) عيّنو (ʕayynu)
    f عيّني (ʕayyni)

    Etymology 2

    [edit]

    From Arabic عَيْن (ʕayn).

    Pronunciation

    [edit]

    Noun

    [edit]

    عين (ʕēnf (dual عينتين (ʕēntēn), plural عينين (ʕīnēn) or عيون (ʕyūn))

    1. eye (organ)
    [edit]