ἀλλοῖος

Ancient Greek

Etymology

From ἄλλος (állos, “other, different”) +‎ -ιος (-ios, adjective suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /al.lôi̯.os/ → /alˈly.os/ → /aˈli.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /al.lôi̯.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /alˈly.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /alˈly.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /alˈly.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈli.os/

Adjective

ἀλλοῖος • (alloîos) m (feminine ἀλλοίᾱ, neuter ἀλλοῖον); first/second declension

1. of another sort or kind, different
   1. (with genitive of comparison) of another sort than
      • 386 BCE – 367 BCE, Plato, Meno 87c:

        τὸ δὴ μετὰ τοῦτο, ὡς ἔοικε, δεῖ σκέψασθαι πότερόν ἐστιν ἐπιστήμη ἡ ἀρετὴ ἢ ἀλλοῖον ἐπιστήμης.

        tò dḕ metà toûto, hōs éoike, deî sképsasthai póterón estin epistḗmē hē aretḕ ḕ alloîon epistḗmēs.

        Then after this, it seems, what we have to consider is whether virtue is knowledge or something other than knowledge.

2. (adverbial) otherwise, differently

Inflection

First and second declension of ἀλλοῖος; ἀλλοίᾱ; ἀλλοῖον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀλλοῖος alloîos	ἀλλοίᾱ alloíā	ἀλλοῖον alloîon		ἀλλοίω alloíō	ἀλλοίᾱ alloíā	ἀλλοίω alloíō		ἀλλοῖοι alloîoi	ἀλλοῖαι alloîai	ἀλλοῖᾰ alloîa
Genitive		ἀλλοίου alloíou	ἀλλοίᾱς alloíās	ἀλλοίου alloíou		ἀλλοίοιν alloíoin	ἀλλοίαιν alloíain	ἀλλοίοιν alloíoin		ἀλλοίων alloíōn	ἀλλοίων alloíōn	ἀλλοίων alloíōn
Dative		ἀλλοίῳ alloíōi	ἀλλοίᾳ alloíāi	ἀλλοίῳ alloíōi		ἀλλοίοιν alloíoin	ἀλλοίαιν alloíain	ἀλλοίοιν alloíoin		ἀλλοίοις alloíois	ἀλλοίαις alloíais	ἀλλοίοις alloíois
Accusative		ἀλλοῖον alloîon	ἀλλοίᾱν alloíān	ἀλλοῖον alloîon		ἀλλοίω alloíō	ἀλλοίᾱ alloíā	ἀλλοίω alloíō		ἀλλοίους alloíous	ἀλλοίᾱς alloíās	ἀλλοῖᾰ alloîa
Vocative		ἀλλοῖε alloîe	ἀλλοίᾱ alloíā	ἀλλοῖον alloîon		ἀλλοίω alloíō	ἀλλοίᾱ alloíā	ἀλλοίω alloíō		ἀλλοῖοι alloîoi	ἀλλοῖαι alloîai	ἀλλοῖᾰ alloîa
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀλλοίως alloíōs				ἀλλοιότερος alloióteros				ἀλλοιότᾰτος alloiótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• ἕτερος (héteros)

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

References

• “ἀλλοῖος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀλλοῖος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἀλλοῖος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀλλοῖος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀλλοῖος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀλλοῖος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀλλοῖος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • another idem, page 31.
  • different idem, page 223.
  • kind idem, page 469.
  • sort idem, page 795.