кара

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Belarusian[edit]

Etymology 1[edit]

From Old East Slavic кора (kora, bark), from Proto-Slavic *kora (bark).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

кара́ (karáf inan (genitive кары́, uncountable)

  1. bark (of trees)
  2. crust
Declension[edit]

Etymology 2[edit]

From Proto-Slavic *kara (punishment), from Proto-Indo-European *kor-.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈkara]
  • (file)

Noun[edit]

ка́ра (káraf inan (genitive ка́ры, nominative plural ка́ры, genitive plural кар)

  1. penalty, punishment, retribution
Declension[edit]

Dolgan[edit]

Dolgan кара
Sakha хара

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *kara, compare Yakut хара (qara), Turkish kara.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

кара (kara)

  1. black

Kyrgyz[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *kara (black)

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

кара (kara) (comparative [please provide], superlative [please provide], Arabic spelling قارا)

  1. black

See also[edit]

Colors in Kyrgyz · өңдөр (öŋdör), түстөр (tüstör) (layout · text)
     ак (ak)      боз (boz)      кара (kara)
             кызыл (kızıl); кара кочкул (kara kockul)              кызгылт сары (kızgılt sarı); күрөң (küröŋ)              сары (sarı); каймак түстүү (kaymak tüstüü)
             саргыч жашыл (sargıc jaşıl)              жашыл (jaşıl)              жалбыз түстүү (jalbız tüstüü)
             көгүш (kögüş)              көгүлтүр (kögültür),              көк (kök)
             кызгылт көгүш (kızgılt kögüş); кочкул көк (kockul kök)              кочкул кызыл (kockul kızıl); кызгылт көк (kızgılt kök)              кызгылт (kızgılt)

Macedonian[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Inherited from Proto-Slavic *karati (to punish, scold).

Verb[edit]

кара (kara) third-singular presentimpf (perfective искара)

  1. (transitive) to scold, reprimand
    Synonyms: прекори (prekori), прекорува (prekoruva)
Usage notes[edit]
  • Whereas this word has a general application, it is often associated specifically with children, so using it to speak of adults being scolded, e.g. by their boss, may make it sound as though they were being infantilized. A more appropriate word for adults (and serious situations in general) would be "прекорува".
Conjugation[edit]
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb[edit]

кара (kara) third-singular presentimpf (perfective окара)

  1. (transitive, intransitive, dialectal) to swear, curse (profanity)
    Synonym: пцуе (pcue)
Conjugation[edit]

Etymology 3[edit]

Borrowed from German Karre (cart, barrow).

Noun[edit]

кара (karaf (plural кари)

  1. military cart
Declension[edit]

References[edit]

  • кара” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu

Anagrams[edit]

Russian[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

Inherited from Proto-Slavic *kara (punishment), from Proto-Indo-European *kor-. Cognate with Old Irish caire (blame, disapproval).

Noun[edit]

ка́ра (káraf inan (genitive ка́ры, nominative plural ка́ры, genitive plural кар)

  1. penalty, punishment, retribution
Declension[edit]
Related terms[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

ка́ра (káram inan

  1. genitive singular of кар (kar)

Southern Altai[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *kara (black).

Noun[edit]

кара (kara)

  1. black

Tatar[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *kara (black).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

кара (qara)

  1. black (color)

See also[edit]

Colors in Tatar · төсләр (töslär) (layout · text)
     ак (aq)      соры (sorı)      кара (qara)
             кызыл (qızıl); кырмызы (qırmızı)              әфлисун (äflisun); көрән (körän)              сары (sarı)
             сары-яшел (sarı-yaşel), лайм (laym)              яшел (yaşel)              куе яшел (quye yaşel)
             яшел-зәңгәр (yaşel-zäñgär), күк (kük), фирәзә (firäzä); зәңгәр-яшел (zäñgär-yaşel)              зәңгәрсу (zäñgärsu)              зәңгәр (zäñgär)
             шәмәхә (şämäxä); миләүшә (miläwşä)              кызыл-шәмәхә (qızıl-şämäxä), гөлчәчәк (gölçäçäk); шәмәхә (şämäxä)              алсу (alsu)

Tuvan[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *kara (black). Cognate with Turkish kara (black).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

кара (kara)

  1. black

Noun[edit]

кара (kara) (definite accusative караны, plural каралар)

  1. black (colour)

See also[edit]

Colors in Tuvan · өңнер (öñner) (layout · text)
     ак (ak)      куу (kuu)      кара (kara)
             кызыл (kızıl); ягаан (yagaan)              кызыл-сарыг (kızıl-sarıg); хүрең (xüreñ)              сарыг (sarıg); ак-сарыг (ak-sarıg)
             сарыг-ногаан (sarıg-nogaan)              ногаан (nogaan)             
                          ак-көк (ak-kök)              көк (kök)
                          өкпең (ökpeñ)              ак-кызыл (ak-kızıl)

Ukrainian[edit]

Etymology 1[edit]

From Proto-Slavic *kara (punishment).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

ка́ра (káraf inan (genitive ка́ри, nominative plural ка́ри, genitive plural кар)

  1. penalty, punishment, retribution
    Synonym: покара́ння n (pokaránnja)
Declension[edit]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective[edit]

ка́ра (kára)

  1. feminine nominative singular of ка́рий (káryj)

References[edit]