contingo

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Italian[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /konˈtin.ɡo/
  • Rhymes: -inɡo
  • Syllabification: con‧tìn‧go

Verb[edit]

contingo

  1. first-person singular present indicative of contingere

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- (together) +‎ tangō (touch).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

contingō (present infinitive contingere, perfect active contigī, supine contāctum); third conjugation

  1. I touch on all sides, come into contact with
    Synonyms: tempto, tango
  2. I reach (by moving), attain to, come to, arrive at, meet with
  3. I touch, extend to, border upon, reach; I am near, neighbouring or contiguous to
    Synonyms: subsum, immineo, astō, insto
    Antonyms: dissideō, distō
  4. I strike
    Synonyms: percutio, accido, verbero, cello, discutio, ico, percello, affligo
  5. I touch, affect, seize upon, move
  6. (usually in passive) I touch with pollution, pollute, stain, defile, contaminate
    Synonyms: polluō, inquinō, maculō, scelerō
    Antonyms: tergeō, abstergeō, pūrgō, luō, putō, effingō
  7. (with dative) I fall to my lot, obtain
  8. I happen, turn out, come to pass
    Synonyms: interveniō, ēveniō, obveniō, expetō, obtingō, incurrō, accēdō, intercidō, incidō, accidō, fīō

Conjugation[edit]

   Conjugation of contingō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present contingō contingis contingit contingimus contingitis contingunt
imperfect contingēbam contingēbās contingēbat contingēbāmus contingēbātis contingēbant
future contingam contingēs continget contingēmus contingētis contingent
perfect contigī contigistī contigit contigimus contigistis contigērunt,
contigēre
pluperfect contigeram contigerās contigerat contigerāmus contigerātis contigerant
future perfect contigerō contigeris contigerit contigerimus contigeritis contigerint
passive present contingor contingeris,
contingere
contingitur contingimur contingiminī continguntur
imperfect contingēbar contingēbāris,
contingēbāre
contingēbātur contingēbāmur contingēbāminī contingēbantur
future contingar contingēris,
contingēre
contingētur contingēmur contingēminī contingentur
perfect contāctus + present active indicative of sum
pluperfect contāctus + imperfect active indicative of sum
future perfect contāctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present contingam contingās contingat contingāmus contingātis contingant
imperfect contingerem contingerēs contingeret contingerēmus contingerētis contingerent
perfect contigerim contigerīs contigerit contigerīmus contigerītis contigerint
pluperfect contigissem contigissēs contigisset contigissēmus contigissētis contigissent
passive present contingar contingāris,
contingāre
contingātur contingāmur contingāminī contingantur
imperfect contingerer contingerēris,
contingerēre
contingerētur contingerēmur contingerēminī contingerentur
perfect contāctus + present active subjunctive of sum
pluperfect contāctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present continge contingite
future contingitō contingitō contingitōte continguntō
passive present contingere contingiminī
future contingitor contingitor continguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives contingere contigisse contāctūrum esse contingī contāctum esse contāctum īrī
participles contingēns contāctūrus contāctus contingendus,
contingundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
contingendī contingendō contingendum contingendō contāctum contāctū

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: contact
  • Italian: contingere

References[edit]

  • contingo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • contingo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • contingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • my wishes are being fulfilled: optata mihi contingunt
    • to stand in very intimate relations to some one: summa necessitudine aliquem contingere
  • contingo in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[2], pre-publication website, 2005-2016
  • contingent in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911