dik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: dík, dîk, and -dik

Afrikaans[edit]

Etymology[edit]

From Dutch dik, from Middle Dutch dicke, from Old Dutch *thikki, from Proto-Germanic *þekuz.

Pronunciation[edit]

  • (file)

Adjective[edit]

dik (attributive dik, comparative dikker, superlative dikste)

  1. thick, bulky
  2. fat, obese
  3. dense, viscous or thick when referring to a liquid or gaseous mass, such as mist

Synonyms[edit]

  • (dense): dig
  • (fat or obese): vet

Derived terms[edit]

Azerbaijani[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Turkic *tik- (vertical; to to plant vertically).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

dik (comparative daha dik, superlative ən dik, intensive dimdik)

  1. steep
    Synonym: sarp
  2. upright, vertical
  3. high
    Synonym: yüksək
  4. sharp, pointy
  5. (figurative) stubborn
  6. (figurative) unruly

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Noun[edit]

dik (definite accusative diki, plural diklər)

  1. elevation, height, highness
  2. hillock

Declension[edit]

    Declension of dik
singular plural
nominative dik
diklər
definite accusative diki
dikləri
dative dikə
diklərə
locative dikdə
diklərdə
ablative dikdən
diklərdən
definite genitive dikin
diklərin
    Possessive forms of dik
nominative
singular plural
mənim (my) dikim diklərim
sənin (your) dikin diklərin
onun (his/her/its) diki dikləri
bizim (our) dikimiz diklərimiz
sizin (your) dikiniz dikləriniz
onların (their) diki or dikləri dikləri
accusative
singular plural
mənim (my) dikimi diklərimi
sənin (your) dikini diklərini
onun (his/her/its) dikini diklərini
bizim (our) dikimizi diklərimizi
sizin (your) dikinizi diklərinizi
onların (their) dikini or diklərini diklərini
dative
singular plural
mənim (my) dikimə diklərimə
sənin (your) dikinə diklərinə
onun (his/her/its) dikinə diklərinə
bizim (our) dikimizə diklərimizə
sizin (your) dikinizə diklərinizə
onların (their) dikinə or diklərinə diklərinə
locative
singular plural
mənim (my) dikimdə diklərimdə
sənin (your) dikində diklərində
onun (his/her/its) dikində diklərində
bizim (our) dikimizdə diklərimizdə
sizin (your) dikinizdə diklərinizdə
onların (their) dikində or diklərində diklərində
ablative
singular plural
mənim (my) dikimdən diklərimdən
sənin (your) dikindən diklərindən
onun (his/her/its) dikindən diklərindən
bizim (our) dikimizdən diklərimizdən
sizin (your) dikinizdən diklərinizdən
onların (their) dikindən or diklərindən diklərindən
genitive
singular plural
mənim (my) dikimin diklərimin
sənin (your) dikinin diklərinin
onun (his/her/its) dikinin diklərinin
bizim (our) dikimizin diklərimizin
sizin (your) dikinizin diklərinizin
onların (their) dikinin or diklərinin diklərinin

Verb[edit]

dik

  1. second-person singular imperative of dikmək

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch dicke, from Old Dutch *thicki, from Proto-West Germanic *þikkwī, from Proto-Germanic *þekuz, from Proto-Indo-European *tégus.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

dik (comparative dikker, superlative dikst)

  1. thick
    Antonym: slank
  2. fat
    Antonym: dun
  3. (Netherlands, slang) cool, nice

Inflection[edit]

Inflection of dik
uninflected dik
inflected dikke
comparative dikker
positive comparative superlative
predicative/adverbial dik dikker het dikst
het dikste
indefinite m./f. sing. dikke dikkere dikste
n. sing. dik dikker dikste
plural dikke dikkere dikste
definite dikke dikkere dikste
partitive diks dikkers

Synonyms[edit]

  • (all senses): vet

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • Afrikaans: dik
  • Berbice Creole Dutch: deki
  • Negerhollands: dik
    • Virgin Islands Creole: dik (archaic)
  • Aukan: deki
  • Papiamentu: diki, dek
  • Saramaccan: dégi (via Skepi Creole Dutch)
  • Sranan Tongo: deki

Adverb[edit]

dik

  1. fatly, thickly
  2. (modifying "tevreden") well, rather, considerably

Iban[edit]

Pronunciation[edit]

Pronoun[edit]

dik

  1. you

Limburgish[edit]

Etymology 1[edit]

See dek.

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

dik (masculine dike̩, feminine dike̩, comparative dike̩r, superlative diikste̩) (Rheinische Dokumenta spelling)

  1. Alternative form of dek (thick/fat)
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

dik (masculine dikke, feminine dikke, comparative dikker, superlative dikste)

  1. Veldeke spelling spelling of dek
Derived terms[edit]

Malay[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Clipping of adik, from Proto-Malayic *adi-ʔ, from Proto-Malayo-Chamic *adi-ʔ, from Proto-Malayo-Sumbawan *wadi-ʔ, from Proto-Malayo-Polynesian *huaji-q, from *huaji, from Proto-Austronesian *Suaji.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

dik (Jawi spelling ديق)

  1. Alternative form of adik.

Further reading[edit]

Maltese[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Arabic ذِيكَ (ḏīka, that).

Determiner[edit]

dik

  1. feminine singular of dak
    Dik il-mara hija l-oħt ta’ l-omm tiegħu.
    That woman is his mother's sister.

Noun[edit]

dik f

  1. (euphemistic) apoplexy
  2. (euphemistic) excommunication

Marshallese[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dik

  1. small
  2. young
  3. little

References[edit]

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish دیك (dik), from Proto-Turkic *tik-. Cognate with Old Turkic [script needed] (tik).

Adjective[edit]

dik

  1. vertical
  2. (geometry) perpendicular; having a right angle

Derived terms[edit]

Verb[edit]

dik

  1. second-person singular imperative of dikmek

Zazaki[edit]

Etymology[edit]

From Arabic دِيك (dīk).

Noun[edit]

dik

  1. cock, rooster (bird)

Zealandic[edit]

Etymology[edit]

From Middle Dutch dicke, from Old Dutch *thicki, from Proto-Germanic *þekuz.

Adjective[edit]

dik

  1. thick
  2. fat

Inflection[edit]

This adjective needs an inflection-table template.