wychodzić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *vyxoditi. By surface analysis, wy- +‎ chodzić. First attested in the second half of the 14th century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /vɨxɔd͡ʑit͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /vɨxɔd͡ʑit͡ɕ/

Verb[edit]

wychodzić impf (perfective wyjć, frequentative wychadzać)

  1. to walk out, to go out, to leave [+ z (genitive) = what place]
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[2], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 87, 9:
      Ne wichodzil iesm (non egrediebar)
      [Nie wychodził jeśm (non egrediebar)]
    • 1979 [c. 1500], “Rzepka Wojciech R. Pieśni Władysława z Gielniowa nowo odnalezione”, in Wiesław Wydra, editor, Studia Polonistyczne, volume 6, numbers 167-201, page 178:
      Szbawyczyelu mylosczyvy, ... raczy myą thedy nawyedzycz, gdy bądzye dusza wychodzycz
      [Zbawicielu miłościwy, ... raczy mię tedy nawiedzić, gdy będzie dusza wychodzić]
    • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 22:
      O tych, gysz z sąndv wychodzą szkazaany (de convictis recedentibus de iudicio)
      [O tych, jiż z sądu wychodzą skazani (de convictis recedentibus de iudicio)]
  2. (figuratively) to avoid [+ od (genitive) = what]
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[3], page 33:
      Ysze taczy zlosnyczy... wząly sobye w obyczay myeszkacz... we wsyach, gdzesz to by nyemyeczskym prawem odpyraly, a tako... swą chytrosczą od smyerczy wychodzą
      [Iże tacy złośnicy... wzięli sobie w obyczaj mieszkać... we wsiach, gdzież to by się niemiecskim prawem odpirali a tako... swą chytrością od śmierci wychodzą]
    1. (of a surf) to leave a farm in one's lord's village
      • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 61:
        Myalby przeth thym volą kylo lath, telesz lath panv svemv slvzycz ma, oth nyego nye wychodzącz (ab eodem minime recedendo), gyle lath volą szą weszelyl
        [Miałby przedtym wolą kilo lat, tyleż lat panu swemu służyć ma, ot niego nie wychodząc (ab eodem minime recedendo), jile lat wolą się weselił]
  3. to head out (walking, to go to meet or greet someone) [+ do (genitive)], [+ ku (dative) = whom], or [+ przeciw (dative) = whom]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[4], page 483:
      Tegodlya rzekąlycz vam: Ovo yest na pvsczy, nye vychodzczye (nolite exire Mat 24, 26)
      [Tegodla rzekąlić wam: Owo jest na puszczy, nie wychodźcie (nolite exire Mat 24, 26)]
    • 1928 [End of the fifteenth century], Jan Janów, editor, Zespół ewangelijny Biblioteki Ordynacji Zamoyskich nr 1116, page 298:
      Thedy vychodzylo do nyego (exibat ad eum Mat 3, 5) Ierusalem
      [Tedy wychodziło do niego (exibat ad eum Mat 3, 5) Jerusalem]
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[5], page 736:
      Nye vychodczye ku mystrzovy
      [Nie wychod[ź]cie ku mistrzowi]
    • 1930 [Fifteenth century], “Judith”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[6], 3, 9:
      Tak wyelyki strach wszem kraynam przipadnye, ysze... ksyøszøta y wszitci poczcziui... wichodzily przecyw gemu (exirent obviam venienti) przimuiøcz gy s koronamy
      [Tak wieliki strach wszem krainam *przypadnie, iże... książęta i wszytcy poćciwi... wychodzili przeciw jemu (exirent obviam venienti) przymując ji z koronami]
  4. to head out (to go on a war expedition)
    • 1930 [Fifteenth century], “II Par”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[7], 25, 7:
      O krolyv, nye wichodz s tobø woyska israhelska (ne egrediatur tecum exercitus Israel)!
      [O krolu, nie wychodź z tobą wojska israhelska (ne egrediatur tecum exercitus Israel)!]
  5. (about a woman dismissed by her husband) to leave forcibly
    • 1882 [End of the 15th century], Emil Kałużniacki, editor, Kleinere altpolnische Texte aus Handschriften des XV. und des Anfangs des XVI. Jahrhunderts[8], page 282:
      Przeda-ly ktho dzyewką szwą, nye wynydze tako, yako wychodzą dzyewky nyewolne (non egredietur sicut ancillae consueverunt Ex 21, 7)
      [Przeda li kto dziewkę swą, nie wynidzie tako, jako wychodzą dziewki niewolne (non egredietur sicut ancillae consueverunt Ex 21, 7)]
  6. to get out (to reach the outside of something from the inside)
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[9], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 88, 34:
      Iesz wychodzø z warg mogich (quae procedunt de labiis meis), ne vczinø wzdruszono
      [Jeż wychodzą z warg mojich (quae procedunt de labiis meis), nie uczynię wzdruszono]
  7. to begin (to have one's beginnings)
    • 1930 [Fifteenth century], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[10], 38, 2:
      Vlal y oltarz offyerni..., gegosz rogy s *woglow wichodzyly søø (de angulis procedebant)
      [Udziełał i ołtarz ofierny..., jegoż rogi s węgłow wychodziły są (de angulis procedebant)]
    • 1874-1891 [1444], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXIII, page 303:
      Vexilla regis prodeunt wichodza, vkazuia są, wsnoscha są
      [Vexilla regis prodeunt wychodzą, ukazują są, wznoszą są]
  8. to exceed (to go beyond some measure or border)
    • 1965 [1456], Henryk Kowalewicz, editor, Średniowieczne zabytki języka polskiego w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. Polskie glosy i zapiski z rękopisów 1728, 1732, 1752, Zeszyty Naukowe UAM, page 118:
      Quia sicut oleum utat (pro natat?) super aliis licoribus, sic fides excedit, vychodzycz, alias virtutes
      [Quia sicut oleum utat (pro natat?) super aliis licoribus, sic fides excedit, wychodzić, alias virtutes]
    • Template:RQ:zlw-opl:RRp
  9. to err, to stray from the right path
    1. (figuratively) to stray from the righteous path
  10. to expire, to finish
    • 1977 [c. 1500], Julian Wojtkowski, editor, Glosy i drobne teksty polskie do 1500 roku, page 131:
      Nam hodie expirat, wychodzy, annus servitii eorum
      [Nam hodie expirat, wychodzi, annus servitii eorum]

Derived terms[edit]

adjectives
    phrases
    nouns
    verbs

    Related terms[edit]

    adjectives
    adverbs
    nouns
    verbs

      Descendants[edit]

      • Polish: wychodzić
      • Silesian: wychodzić

      References[edit]

      Polish[edit]

      Etymology[edit]

      Inherited from Old Polish wychodzić. By surface analysis, wy- +‎ chodzić.

      Pronunciation[edit]

      Verb[edit]

      wychodzić impf (perfective wyjść)

      1. (intransitive) to walk out, to leave, to exit (to exit a place on foot)
      2. (intransitive) to walk out, to leave (to end a long stay somewhere)
      3. (intransitive) to leave; to quit; to fall out (to stop having a particular state) [+ z (genitive) = from what]
      4. (intransitive) to walk out, to leave (to stop associating with a particular organization or activity)
      5. (intransitive) to come from (to have an origin from a particular place)
      6. (intransitive) to come out (to become visible)
      7. (intransitive, of vehicles) to depart, to leave
      8. (intransitive, of hair) to fall out [+dative = on whom/whose hair]
        Synonyms: wyleźć, wypaść
      9. (intransitive, of problems or negative situations) to come to light, to become clear [+ z (genitive) = from what/whom]
      10. (intransitive) to come out (to find oneself in a higher ranking upon defeating others) [+ na (accusative) = in what position/place]
      11. (intransitive, colloquial) to come out (to be released or published and spread)
        Synonym: ukazać się
      12. (intransitive, colloquial) to enter into force
      13. (intransitive, colloquial, of money or resources) to run out (to be spent or used entirely)
      14. (intransitive) to come out (to propose something) [+ z (instrumental) = with what]
      15. (intransitive) to exceed, to surpass (to pass some border, real or otherwise) [+ poza (accusative) = what]
      16. (intransitive) to be accepted as a base of understanding [+ z (genitive)], [+ od (genitive)]
      17. (intransitive) to come out (to be the result of some work or calculation) [+ z (genitive) = of what]
      18. (intransitive) to end up (to result or end somehow)
      19. (intransitive) to come out (to be represented somehow in a picture or painting) [+ na (locative) = in what]
      20. (intransitive, colloquial) to come out, to work out (to succeed as intended)
      21. (intransitive) to log out; to leave (to stop using a particular program or internet service)
      22. (intransitive) to come across (to show some character trait, especially a negative one) [+ na (accusative) = as what]
      23. (intransitive, of a woman) to get married [+ za (accusative) = whom]
        Synonym: wyjść za mąż
      24. (intransitive, colloquial, card games) to end up (to find oneself in a particular situation) [+ na (locative) = what situation]
      25. (intransitive) to come out (to make a particular move) [+instrumental = with what], [+ z (genitive) = from what], [+ w (accusative) = what]
        Synonym: zagrać
      26. (intransitive, sports) to come out (by moving in a specific way for a given sports game, finding a place on the field, court, etc. from which one can make a move)
      27. (intransitive) to show support [+ przeciw (dative) = for whom]
      28. (intransitive) to come out (to get out of a difficult situation)
      29. (intransitive) to be directed, to lead somewhere
      30. (intransitive) to leave (to finish studies somewhere)
      31. (intransitive) to earn, to gain
        Synonyms: zarobić, zyskać
      32. (intransitive, of materials) to be enough
      33. (intransitive) to come out (to be announced)

      Conjugation[edit]

      Conjugation of wychodzić impf
      person singular plural
      masculine feminine neuter virile nonvirile
      infinitive wychodzić
      present tense 1st wychodzę wychodzimy
      2nd wychodzisz wychodzicie
      3rd wychodzi wychodzą
      impersonal wychodzi się
      past tense 1st wychodziłem,
      -(e)m wychodził
      wychodziłam,
      -(e)m wychodziła
      wychodziłom,
      -(e)m wychodziło
      wychodziliśmy,
      -(e)śmy wychodzili
      wychodziłyśmy,
      -(e)śmy wychodziły
      2nd wychodziłeś,
      -(e)ś wychodził
      wychodziłaś,
      -(e)ś wychodziła
      wychodziłoś,
      -(e)ś wychodziło
      wychodziliście,
      -(e)ście wychodzili
      wychodziłyście,
      -(e)ście wychodziły
      3rd wychodził wychodziła wychodziło wychodzili wychodziły
      impersonal wychodzono
      future tense 1st będę wychodził,
      będę wychodzić
      będę wychodziła,
      będę wychodzić
      będę wychodziło,
      będę wychodzić
      będziemy wychodzili,
      będziemy wychodzić
      będziemy wychodziły,
      będziemy wychodzić
      2nd będziesz wychodził,
      będziesz wychodzić
      będziesz wychodziła,
      będziesz wychodzić
      będziesz wychodziło,
      będziesz wychodzić
      będziecie wychodzili,
      będziecie wychodzić
      będziecie wychodziły,
      będziecie wychodzić
      3rd będzie wychodził,
      będzie wychodzić
      będzie wychodziła,
      będzie wychodzić
      będzie wychodziło,
      będzie wychodzić
      będą wychodzili,
      będą wychodzić
      będą wychodziły,
      będą wychodzić
      impersonal będzie wychodzić się
      conditional 1st wychodziłbym,
      bym wychodził
      wychodziłabym,
      bym wychodziła
      wychodziłobym,
      bym wychodziło
      wychodzilibyśmy,
      byśmy wychodzili
      wychodziłybyśmy,
      byśmy wychodziły
      2nd wychodziłbyś,
      byś wychodził
      wychodziłabyś,
      byś wychodziła
      wychodziłobyś,
      byś wychodziło
      wychodzilibyście,
      byście wychodzili
      wychodziłybyście,
      byście wychodziły
      3rd wychodziłby,
      by wychodził
      wychodziłaby,
      by wychodziła
      wychodziłoby,
      by wychodziło
      wychodziliby,
      by wychodzili
      wychodziłyby,
      by wychodziły
      impersonal wychodzono by
      imperative 1st niech wychodzę wychodźmy
      2nd wychodź wychodźcie
      3rd niech wychodzi niech wychodzą
      active adjectival participle wychodzący wychodząca wychodzące wychodzący wychodzące
      contemporary adverbial participle wychodząc
      verbal noun wychodzenie

      Derived terms[edit]

      verbs

      Trivia[edit]

      According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), wychodzić is one of the most used words in Polish, appearing 7 times in scientific texts, 4 times in news, 13 times in essays, 32 times in fiction, and 31 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 87 times, making it the 734th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

      References[edit]

      1. ^ Ida Kurcz (1990) “wychodzić”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 689

      Further reading[edit]

      • wychodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
      • wychodzić in Polish dictionaries at PWN
      • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wychodzić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
      • WYCHODZIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.09.2009
      • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “wychodzić”, in Słownik języka polskiego[11]
      • Aleksander Zdanowicz (1861) “wychodzić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[12]
      • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wychodzić”, in Słownik języka polskiego[13] (in Polish), volume 7, Warsaw, page 814
      • wychodzić in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego