หมิ่นประมาท

Thai

Etymology

From หมิ่น (mìn, “to look down”) +‎ ประมาท (bprà-màat, “to look down”).

Pronunciation

Orthographic		หมิ่นประมาท h m i ˋ n p r a m ā d
Phonemic		หฺมิ่น-ปฺระ-หฺมาด h ̥ m i ˋ n – p ̥ r a – h ̥ m ā ɗ
Romanization	Paiboon	mìn-bprà-màat
	Royal Institute	min-pra-mat
(standard) IPA(key)		/min˨˩.pra˨˩.maːt̚˨˩/(R)

Noun

หมิ่นประมาท • (mìn-bprà-màat) (classifier ฐาน or สถาน)

1. (law) defamation.
   • 1992, พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ ๑๑) พ.ศ. ๒๕๓๒:

     มาตรา ๓๒๖ ผู้ใดใส่ความผู้อื่นต่อบุคคลที่สามโดยประการที่น่าจะทำให้ผู้อื่นนั้นเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับไม่เกินสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

     mâat-dtraa · sǎam-rɔ́ɔi yîi-sìp hòk · pûu dai sài-kwaam pûu ʉ̀ʉn dtɔ̀ɔ bùk-kon-tîi-sǎam dooi bprà-gaan tîi nâa jà tam hâi pûu ʉ̀ʉn nán sǐia chʉ̂ʉ-sǐiang · tùuk duu-mìn · rʉ̌ʉ tùuk glìiat-chang · pûu nán grà-tam kwaam-pìt tǎan mìn-bprà-màat · dtɔ̂ng rá-waang-tôot jam-kúk mâi gəən nʉ̀ng bpii · rʉ̌ʉ bpràp mâi gəən sɔ̌ɔng mʉ̀ʉn bàat · rʉ̌ʉ táng jam táng bpràp

     Section 326 When anyone, in the presence of a third person, asserts a fact related to another in such a manner likely to cause him to lose his reputation, to be insulted, or to be detested, that one commits an offence of defamation and shall be liable to imprisonment for not more than one year, or a fine of not exceeding ten thousand baht, or both.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1956, ประมวลกฎหมายอาญา:

     มาตรา ๓๒๗ ผู้ใดใส่ความผู้ตายต่อบุคคลที่สาม และการใส่ความนั้นน่าจะเป็นเหตุให้บิดา มารดา คู่สมรส หรือบุตรของผู้ตายเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่น หรือถูกเกลียดชัง ผู้นั้นกระทำความผิดฐานหมิ่นประมาท ต้องระวางโทษดังบัญญัติไว้ในมาตรา ๓๒๖ นั้น

     mâat-dtraa · sǎam-rɔ́ɔi yîi-sìp jèt · pûu dai sài-kwaam pûu-dtaai dtɔ̀ɔ bùk-kon-tîi-sǎam · lɛ́ gaan-sài-kwaam nán nâa jà bpen-hèet hâi bì-daa · maan-daa · kûu-sǒm-rót · rʉ̌ʉ bùt kɔ̌ɔng pûu-dtaai sǐia chʉ̂ʉ-sǐiang · tùuk duu-mìn · rʉ̌ʉ tùuk glìiat-chang · pûu nán grà-tam kwaam-pìt tǎan mìn-bprà-màat · dtɔ̂ng rá-waang-tôot dang ban-yàt wái nai mâat-dtraa · sǎam-rɔ́ɔi yîi-sìp hòk · nán

     Section 327 When anyone, in the presence of a third person, asserts a fact related to a dead person and such assertion is likely to cause the father, mother, spouse, or child of the dead person to lose his or her reputation, to be insulted, or to be detested, that one commits an offence of defamation and shall be liable to the punishment mentioned in Section 326.

     (please add an English translation of this quotation)

Verb

หมิ่นประมาท • (mìn-bprà-màat) (abstract noun การหมิ่นประมาท or ความหมิ่นประมาท)

1. (law) to defame.
   • 1976, คำสั่งของคณะปฏิรูปการปกครองแผ่นดิน ฉบับที่ ๔๑ ลงวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๑๙:

     มาตรา ๑๑๒ ผู้ใดหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบห้าปี

     mâat-dtraa · nʉ̀ng-rɔ́ɔi sìp sɔ̌ɔng · pûu dai mìn-bprà-màat · duu-mìn · rʉ̌ʉ sà-dɛɛng kwaam-aa-kâat-mâat-ráai prá má-hǎa gà-sàt · prá raa-chí-nii · rát-chá-taa-yâat · rʉ̌ʉ pûu-sǎm-rèt-râat-chá-gaan-tɛɛn-prá-ong · dtɔ̂ng rá-waang-tôot jam-kúk dtâng-dtɛ̀ɛ sǎam bpii tʉ̌ng sìp hâa bpii

     Section 112 Anyone who defames, insults, or expresses rancour or ill will towards the King, Queen, Heir to the Throne, or Regent, shall be liable to imprisonment from three years to fifteen years.

     (please add an English translation of this quotation)

2. (archaic) to look down; to slight; to underestimate.
   • 1797, พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก, รามเกียรติ์, เล่ม ๙๗:

     ครั้งก่อนออกมาต่อยุทธ์ ต้องเทพอาวุธพระเชษฐา ถึงสองครั้งไม่สิ้นชีวา ผ่านฟ้าอย่าหมิ่นประมาทมัน

     kráng gɔ̀ɔn ɔ̀ɔk maa dtɔ̀ɔ-yút · dtɔ̂ng têep aa-wút prá chêet-tǎa · tʉ̌ng sɔ̌ɔng kráng mâi sîn chii-waa · pàan-fáa yàa mìn-bprà-màat man

     On previous occasions, he came out to fight and twice was he hit by the divine weapon of my elder brother, yet he died not. Lord of Heaven, belittle him not!

     (please add an English translation of this quotation)

3. (somewhat archaic) to speak (of, to) or treat with contempt or rudeness.
   • Matthew 9:3, KJV:

     ดูเถิด พวกธรรมาจารย์บางคนคิดในใจว่า คนนี้พูดหมิ่นประมาท

     duu tə̀ət · pûuak tam-maa-jaan baang kon kít nai jai wâa · kon níi pûut mìn-bprà-màat

     And, behold, certain of the scribes said within themselves, This man blasphemeth.

   • Psalm 74:10, KJV:

     ศัตรูจะหมิ่นประมาทพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ

     sàt-dtruu jà mìn-bprà-màat prá naam kɔ̌ɔng prá-ong bpen nít rʉ̌ʉ

     Shall the enemy blaspheme thy name for ever?