doktor

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Doktor and doktór

Albanian

[edit]

Noun

[edit]

doktor m (plural doktorë, definite doktori, definite plural doktorët); feminine equivalent doktoreshë

  1. a male doctor

Declension

[edit]

Azerbaijani

[edit]
Other scripts
Cyrillic доктор
Abjad دوکتور

Etymology

[edit]

Internationalism; ultimately from Latin doctor.

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

doktor (definite accusative doktoru, plural doktorlar)

  1. doctor (a person who has attained a doctorate)
    tarixi elmlər doktorua PhD (doctor) in history
  2. physician
    Synonyms: həkim, təbib

Declension

[edit]
    Declension of doktor
singular plural
nominative doktor
doktorlar
definite accusative doktoru
doktorları
dative doktora
doktorlara
locative doktorda
doktorlarda
ablative doktordan
doktorlardan
definite genitive doktorun
doktorların
    Possessive forms of doktor
nominative
singular plural
mənim (my) doktorum doktorlarım
sənin (your) doktorun doktorların
onun (his/her/its) doktoru doktorları
bizim (our) doktorumuz doktorlarımız
sizin (your) doktorunuz doktorlarınız
onların (their) doktoru or doktorları doktorları
accusative
singular plural
mənim (my) doktorumu doktorlarımı
sənin (your) doktorunu doktorlarını
onun (his/her/its) doktorunu doktorlarını
bizim (our) doktorumuzu doktorlarımızı
sizin (your) doktorunuzu doktorlarınızı
onların (their) doktorunu or doktorlarını doktorlarını
dative
singular plural
mənim (my) doktoruma doktorlarıma
sənin (your) doktoruna doktorlarına
onun (his/her/its) doktoruna doktorlarına
bizim (our) doktorumuza doktorlarımıza
sizin (your) doktorunuza doktorlarınıza
onların (their) doktoruna or doktorlarına doktorlarına
locative
singular plural
mənim (my) doktorumda doktorlarımda
sənin (your) doktorunda doktorlarında
onun (his/her/its) doktorunda doktorlarında
bizim (our) doktorumuzda doktorlarımızda
sizin (your) doktorunuzda doktorlarınızda
onların (their) doktorunda or doktorlarında doktorlarında
ablative
singular plural
mənim (my) doktorumdan doktorlarımdan
sənin (your) doktorundan doktorlarından
onun (his/her/its) doktorundan doktorlarından
bizim (our) doktorumuzdan doktorlarımızdan
sizin (your) doktorunuzdan doktorlarınızdan
onların (their) doktorundan or doktorlarından doktorlarından
genitive
singular plural
mənim (my) doktorumun doktorlarımın
sənin (your) doktorunun doktorlarının
onun (his/her/its) doktorunun doktorlarının
bizim (our) doktorumuzun doktorlarımızın
sizin (your) doktorunuzun doktorlarınızın
onların (their) doktorunun or doktorlarının doktorlarının

Bikol Central

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Spanish doctor.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dokˈtoɾ/ [d̪okˈtoɾ]
  • Hyphenation: dok‧tor

Noun

[edit]

doktór (Basahan spelling ᜇᜓᜃ᜔ᜆᜓᜍ᜔)

  1. doctor; physician
    Synonyms: mediko, parabulong
  2. (dated) act of tinkering with
    Synonym: ano
  3. (dated) act of fiddling with
    Synonym: kuyan

Derived terms

[edit]

Brunei Malay

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from English doctor, from Middle English doctor, doctour (an expert, authority on a subject), from Anglo-Norman doctour, from Latin doctor (teacher), from doceō (I teach).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

doktor

  1. doctor (physician)
  2. (academic) doctor, person who has attained a doctorate

Hyponyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Cebuano

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Spanish doctor, from Latin doctor (teacher), from doceō (I teach).

The verb sense is a semantic loan from English doctor

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dokˈtoɾ/ [d̪okˈt̪oɾ̪]
  • Hyphenation: dok‧tor

Noun

[edit]

doktór (feminine doktora, Badlit spelling ᜇᜓᜃ᜔ᜆᜓᜇ᜔)

  1. doctor
    1. physician
    2. a person who has attained a doctorate
  2. veterinarian

Verb

[edit]

doktór (Badlit spelling ᜇᜓᜃ᜔ᜆᜓᜇ᜔)

  1. to doctor (alter or falsify a document)

Conjugation

[edit]

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Czech doktor, from Latin doctor.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈdoktor]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dok‧tor

Noun

[edit]

doktor m anim (female equivalent doktorka)

  1. doctor, physician
    Synonyms: lékař, léčitel
  2. doctor, PhD

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]
  • doktor”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • doktor”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • doktor”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

Danish

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin doctor, from doceō (to teach) +‎ -tor +‎ agent noun.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdɔɡdɐ/, [ˈd̥ʌɡ̊d̥ɐ], [ˈtɒ̽ktɒ̽]

Noun

[edit]

doktor c (singular definite doktoren, plural indefinite doktorer)

  1. doctor (a physician)
  2. doctor (a person who has attained a doctorate)

Inflection

[edit]

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Estonian

[edit]

Etymology

[edit]

German Doktor. Doublet of tohter.

Noun

[edit]

doktor (genitive doktori, partitive doktorit)

  1. doctor (person who has obtained a doctorate)
  2. doctor (physician)
    Synonym: arst
  3. Doctor (title)
    Synonym: dr

Declension

[edit]
Declension of doktor (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative doktor doktorid
accusative nom.
gen. doktori
genitive doktorite
partitive doktorit doktoreid
illative doktorisse doktoritesse
doktoreisse
inessive doktoris doktorites
doktoreis
elative doktorist doktoritest
doktoreist
allative doktorile doktoritele
doktoreile
adessive doktoril doktoritel
doktoreil
ablative doktorilt doktoritelt
doktoreilt
translative doktoriks doktoriteks
doktoreiks
terminative doktorini doktoriteni
essive doktorina doktoritena
abessive doktorita doktoriteta
comitative doktoriga doktoritega

Further reading

[edit]

Hungarian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈdoktor]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dok‧tor
  • Rhymes: -or

Noun

[edit]

doktor (plural doktorok)

  1. (folksy) doctor (physician)
    Synonym: orvos
  2. doctor (a person who has attained a doctorate)

Declension

[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative doktor doktorok
accusative doktort doktorokat
dative doktornak doktoroknak
instrumental doktorral doktorokkal
causal-final doktorért doktorokért
translative doktorrá doktorokká
terminative doktorig doktorokig
essive-formal doktorként doktorokként
essive-modal
inessive doktorban doktorokban
superessive doktoron doktorokon
adessive doktornál doktoroknál
illative doktorba doktorokba
sublative doktorra doktorokra
allative doktorhoz doktorokhoz
elative doktorból doktorokból
delative doktorról doktorokról
ablative doktortól doktoroktól
non-attributive
possessive - singular
doktoré doktoroké
non-attributive
possessive - plural
doktoréi doktorokéi
Possessive forms of doktor
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. doktorom doktoraim
2nd person sing. doktorod doktoraid
3rd person sing. doktora doktorai
1st person plural doktorunk doktoraink
2nd person plural doktorotok doktoraitok
3rd person plural doktoruk doktoraik

Derived terms

[edit]
Compound words

Further reading

[edit]
  • doktor in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (“The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language”, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • doktor in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

doktor m (genitive singular doktors, nominative plural doktorar)

  1. doctor (person with a university doctorate)

Declension

[edit]
    Declension of doktor
m-s1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative doktor doktorinn doktorar doktorarnir
accusative doktor doktorinn doktora doktorana
dative doktor doktornum doktorum doktorunum
genitive doktors doktorsins doktora doktoranna

Derived terms

[edit]

Indonesian

[edit]
Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Etymology

[edit]

Borrowed from Dutch doctor (doctor (person who has attained a doctorate)), from Middle Dutch doctor, from Latin doctor (teacher, instructor). Doublet of dokter.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔk.tɔr/
  • Hyphenation: dok‧tor
  • Rhymes: -ɔr

Noun

[edit]

doktor

  1. doctor (person who has attained a doctorate)

Usage notes

[edit]

The word is part of false friends between Standard Malay and Indonesian due to shared etymology. The Brunei, Malaysia and Singapore usage can be seen in Malay doktor.

[edit]

Further reading

[edit]

Ladino

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Turkish doktor, from French docteur.

Noun

[edit]

doktor m (Latin spelling)

  1. doctor

Malay

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from English doctor, from Middle English doctor, doctour (an expert, authority on a subject), from Anglo-Norman doctour, from Latin doctor (teacher), from doceō (I teach).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

doktor (Jawi spelling دوکتور, plural doktor-doktor, informal 1st possessive doktorku, 2nd possessive doktormu, 3rd possessive doktornya)

  1. (Brunei, Malaysia, Singapore) doctor; physician
    Synonyms: (Indonesian Malay) dokter, tabib, bomor
  2. doctor (person who has attained a doctorate, such as a Ph.D. or Th.D. or one of many other terminal degrees conferred by a college or university)

Usage notes

[edit]

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]

Norwegian Bokmål

[edit]
Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

Etymology

[edit]

From Latin doctor.

Noun

[edit]

doktor m (definite singular doktoren, indefinite plural doktorer, definite plural doktorene)

  1. doctor (physician)
  2. Doctor (person who has attained a doctorate)

Synonyms

[edit]

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Norwegian Nynorsk

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin doctor.

Noun

[edit]

doktor m (definite singular doktoren, indefinite plural doktorar, definite plural doktorane)

  1. Doctor (person who has attained a doctorate)

Derived terms

[edit]

References

[edit]

Old Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin doctor.[1] Compare Old Polish doktor.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (13th CE) /ˈdoktor/
  • IPA(key): (15th CE) /ˈdoktor/

Noun

[edit]

doktor m pers (related adjective doktorský)

  1. (Ecclesiastic) teacher
  2. doctor (person holding a doctorate)
  3. scholar
  4. (religion) Honorary title of church dignitaries.

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns
verbs

Descendants

[edit]
  • Czech: doktor

References

[edit]
  1. ^ Rejzek, Jiří (2015) “doktor”, in Český etymologický slovník [Czech Etymological Dictionary] (in Czech), 3rd (revised and expanded) edition, Praha: LEDA, →ISBN

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin doctor.[1][2][3][4] First attested in c. 1420. Compare Old Czech doktor.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /dɔktɔ(ː)r/
  • IPA(key): (15th CE) /dɔktɔr/, /dɔktor/

Noun

[edit]

doktor m animacy unattested (related adjective doktorowski)

  1. scholar (learned person; especially an expert in the Bible and theology, in Christianity sometimes the official title of theological writers)
    • 1874-1891 [c. 1420], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[2], [3], [4], volume XXIV, page 86:
      Wszelky mysztrz nawczony, wszelky doctor albo pyszarz w crolewszthwe nebeszkem (omnis scriba doctus in regno coelorum Mat 13, 52) rowni yeszth oczczw czeladnemw
      [Wszelki mistrz nauczony, wszelki doktor albo pisarz w krolewstwie niebieskim (omnis scriba doctus in regno coelorum Mat 13, 52) rowny jest oćcu czeladnemu]
    • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[5], Krakow, page 11b:
      Ten tho velebny doctor, gemusczy Bedza (leg. Beda) dzegø, mouiy
      [Ten to wielebny doktor, jemużci Beda dzieją, mowi]
  2. (attested in Masovia) doctor (person holding a doctorate)
    • 1895 [1448–1450], Mikołaj Suled, edited by Franciszek Piekosiński, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, Warka, page 82:
      Yvsz prawa polska szą dokonana, yasz wykladana przes mystrza y doctora Swanthoslawa s Woczyeschyna, cvstosscha kosczola warszewskyego swąnthego Iana
      [Już prawa polska są dokonana, jaż wykładana przez mistrza i doktora Świętosława s Wocieszyna, kustosza kościoła warszewskiego Świętego Jana]

Derived terms

[edit]
nouns

Descendants

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “doktor”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
  2. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “doktor”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  3. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “doktor”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  4. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “doktor”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “doktor”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish doktor.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

doktor m pers (female equivalent doktor or doktorka, diminutive doktorek, abbreviation dr)

  1. (colloquial, medicine) physician, medical doctor
    Synonyms: eskulap, lekarz, medyk
  2. doctor (person holding a doctorate)
  3. (obsolete) doctor, scholar
    Synonym: uczony

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjectives
nouns
verbs
verbs

Descendants

[edit]

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), doktor is one of the most used words in Polish, appearing 3 times in scientific texts, 52 times in news, 15 times in essays, 22 times in fiction, and 39 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 131 times, making it the 460th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

Noun

[edit]

doktor f (indeclinable)

  1. (colloquial, medicine) female equivalent of doktor (physician, medical doctor)
    Synonym: doktorka
  2. female equivalent of doktor (doctor) (person holding a doctorate)
    Synonym: doktorka

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “doktor”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 81

Further reading

[edit]
  • doktor in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • doktor in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “doktor”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • DOKTOR”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 18.03.2016
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “doktor”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “doktor”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “doktor”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 495
  • doktor in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Serbo-Croatian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dôktor/
  • Hyphenation: dok‧tor

Noun

[edit]

dȍktor m (Cyrillic spelling до̏ктор)

  1. doctor, physician
  2. doctor, PhD

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Slovak

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Latin doctor.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

doktor m pers (declension pattern of chlap, female equivalent doktorka)

  1. doctor, physician
    Synonyms: lekár, liečiteľ
  2. doctor, PhD

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Swedish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

doktor c

  1. doctor; physician
  2. doctor; person who has achieved a graduate degree such as a Ph.D. or a Th.D.

Declension

[edit]
Declension of doktor 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative doktor doktorn doktorer doktorerna
Genitive doktors doktorns doktorers doktorernas

Synonyms

[edit]
[edit]

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]

Tagalog

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Spanish doctor (doctor), from Latin doctor (teacher).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

doktór (feminine doktora, Baybayin spelling ᜇᜓᜃ᜔ᜆᜓᜇ᜔)

  1. doctor; physician
    Synonyms: manggagamot, mediko
  2. doctorate degree
    Synonym: doktorado
  3. (colloquial) falsification

Derived terms

[edit]
[edit]

Further reading

[edit]
  • doktor”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish دوقتور (doktor), from French docteur, from Latin doctor (teacher), from doceō (I teach). Cognate with Azerbaijani doktor.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dokˈtoɾ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dok‧tor

Noun

[edit]

doktor (definite accusative doktoru, plural doktorlar)

  1. doctor

Declension

[edit]
Inflection
Nominative doktor
Definite accusative doktoru
Singular Plural
Nominative doktor doktorlar
Definite accusative doktoru doktorları
Dative doktora doktorlara
Locative doktorda doktorlarda
Ablative doktordan doktorlardan
Genitive doktorun doktorların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular doktorum doktorlarım
2nd singular doktorun doktorların
3rd singular doktoru doktorları
1st plural doktorumuz doktorlarımız
2nd plural doktorunuz doktorlarınız
3rd plural doktorları doktorları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular doktorumu doktorlarımı
2nd singular doktorunu doktorlarını
3rd singular doktorunu doktorlarını
1st plural doktorumuzu doktorlarımızı
2nd plural doktorunuzu doktorlarınızı
3rd plural doktorlarını doktorlarını
Dative
Singular Plural
1st singular doktoruma doktorlarıma
2nd singular doktoruna doktorlarına
3rd singular doktoruna doktorlarına
1st plural doktorumuza doktorlarımıza
2nd plural doktorunuza doktorlarınıza
3rd plural doktorlarına doktorlarına
Locative
Singular Plural
1st singular doktorumda doktorlarımda
2nd singular doktorunda doktorlarında
3rd singular doktorunda doktorlarında
1st plural doktorumuzda doktorlarımızda
2nd plural doktorunuzda doktorlarınızda
3rd plural doktorlarında doktorlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular doktorumdan doktorlarımdan
2nd singular doktorundan doktorlarından
3rd singular doktorundan doktorlarından
1st plural doktorumuzdan doktorlarımızdan
2nd plural doktorunuzdan doktorlarınızdan
3rd plural doktorlarından doktorlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular doktorumun doktorlarımın
2nd singular doktorunun doktorlarının
3rd singular doktorunun doktorlarının
1st plural doktorumuzun doktorlarımızın
2nd plural doktorunuzun doktorlarınızın
3rd plural doktorlarının doktorlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular doktorum doktorlarım
2nd singular doktorsun doktorlarsın
3rd singular doktor
doktordur
doktorlar
doktorlardır
1st plural doktoruz doktorlarız
2nd plural doktorsunuz doktorlarsınız
3rd plural doktorlar doktorlardır

Synonyms

[edit]

Descendants

[edit]

References

[edit]

Yogad

[edit]

Noun

[edit]

doktór

  1. doctor