พระทัย

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

Perhaps from contraction or corruption of พระ (prá, headword for nouns concerning gods, priests, royals, literally divine; holy; sacred; etc) +‎ หทัย (heart; mind; emotion; etc).

Pronunciation

[edit]
Orthographicพระทัย
b r a d ạ y
Phonemic
พฺระ-ไท
b ̥ r a – ai d
RomanizationPaiboonprá-tai
Royal Institutephra-thai
(standard) IPA(key)/pʰra˦˥.tʰaj˧/(R)

Noun

[edit]

พระทัย (prá-tai)

  1. (of a god, high priest, or royal person) heart; mind; emotion, feeling, thought, spirit; intention, will, desire, wish.

Usage notes

[edit]
  • Can be used to replace commoners' terms that have the same meanings, so as to make them applicable to gods, high priests, or royal persons. For example:
Terms for commoners Terms for gods, high priests, royals
ขอบใจ (kɔ̀ɔp-jai) ขอบพระทัย (kɔ̀ɔp-prá-tai)
เข้าใจ (kâo-jai) เข้าพระทัย (kɔ̀ɔp-prá-tai)
ตกใจ (dtòk-jai) ตกพระทัย (dtòk-prá-tai)
น้ำใจ (náam-jai) น้ำพระทัย (náam-prá-tai)
แน่ใจ (nɛ̂ɛ-jai) แน่พระทัย (nɛ̂ɛ-prá-tai)
พอใจ (pɔɔ-jai) พอพระทัย (pɔɔ-prá-tai)
ร้อนใจ (rɔ́ɔn-jai) ร้อนพระทัย (rɔ́ɔn-prá-tai)
ไว้ใจ (wái-jai) ไว้พระทัย (wái-prá-tai)
สนใจ (sǒn-jai) สนพระทัย (sǒn-prá-tai)
เสียใจ (sǐia-jai) เสียพระทัย (sǐia-prá-tai)
ใส่ใจ (sài-jai) ใส่พระทัย (sài-prá-tai)
เอาใจใส่ (ao-jai-sài) เอาพระทัยใส่ (ao-prá-tai-sài)
  • Interchangeable (and more elegant) terms are:
Terms Application
Gods High priests Royals
พระหทัย (prá-hà-tai)
พระหฤทัย (prá-hà-rʉ́-tai)
พระราชหฤทัย (prá-râat-chá-hà-rʉ́-tai)