fol

See also: FOL, fól, föl, føl, fol., and föl-

Albanian

Etymology

Imperative present form (2nd pers. singular) of flas (“I speak”). See flas for etymology.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfɔl]

Verb

fol (first-person singular past tense fola, participle folur)

1. Speak!

Conjugation

Standard Albanian conjugation of fol (active voice)

participle — present (pjesore — e tashme)			folur
participle — perfect (pjesore — e kryer)			pasë folur
gerund — present (percjellore — e tashme)			duke folur
gerund — perfect (percjellore — e kryer)			duke pasë folur
infinitive — present (paskajore — e tashme)			për të folur
infinitive — perfect (paskajore — e kryer)			për të pasë folur
privative (forma mohore)			pa folur
absolutive (absolutive)			me të folur
		singular (njëjës)			plural (shumës)
		1st pers. (veta e 1rë)	2nd pers. (veta e 2të)	3rd pers. (veta e 3të)	1st pers. (veta e 1rë)	2nd pers. (veta e 2të)	3rd pers. (veta e 3të)
indicative (dëftore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	flas	flet	flet	flasim	flisni	flasin
	continuous present (e tashme e vashdueshme)	po flas	po flet	po flet	po flasim	po flisni	po flasin
	imperfect (e pakryer)	flisja	flisje	fliste	flisnim	flisnit	flisnin
	continuous imperfect (e pakryer e vazhdueshme)	po flisja	po flisje	po fliste	po flisnim	po flisnit	po flisnin
	aorist (simple past) (e kryer e thjeshtë)	fola	fole	foli	folëm	folët	folën
	perfect (e kryer)	kam folur	ke folur	ka folur	kemi folur	keni folur	kanë folur
	past perfect (më se e kryer)	kisha folur	kishe folur	kishte folur	kishim folur	kishit folur	kishin folur
	aorist II (past perfect II) (e kryer e tejshkuar)	pata folur	pate folur	pati folur	patëm folur	patët folur	patën folur
	future (e ardhme)	kam për të folur	ke për të folur	ka për të folur	kemi për të folur	keni për të folur	kanë për të folur
	future perfect (ardhme e përparme)	kam për të pasë folur	ke për të pasë folur	ka për të pasë folur	kemi për të pasë folur	keni për të pasë folur	kanë për të pasë folur
	2nd future¹ (e ardhme)	do të flas	do të flasësh	do të flasë	do të flasim	do të flisni	do të flasin
	2nd future perfect² (e ardhme e përparme)	do të kem folur	do të kesh folur	do të ketë folur	do të kemi folur	do të keni folur	do të kenë folur
subjunctive (lidhore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	të flas	të flasësh	të flasë	të flasim	të flisni	të flasin
	imperfect (e pakryer)	të flisja	të flisje	të fliste	të flisnim	të flisnit	të flisnin
	perfect (e kryer)	të kem folur	të kesh folur	të ketë folur	të kemi folur	të keni folur	të kenë folur
	past perfect (më se e kryer)	të kisha folur	të kishe folur	të kishte folur	të kishim folur	të kishit folur	të kishin folur
conditional (kushtore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present¹ (e tashme)	do të flas	do të flasësh	do të flasë	do të flasim	do të flisni	do të flasin
	imperfect (e pakryer)	do të flisja	do të flisje	do të fliste	do të flisnim	do të flisnit	do të flisnin
	perfect² (e kryer)	do të kem folur	do të kesh folur	do të ketë folur	do të kemi folur	do të keni folur	do të kenë folur
	past perfect (më se e kryer)	do të kisha folur	do të kishe folur	do të kishte folur	do të kishim folur	do të kishit folur	do të kishin folur
jussive (urdhërore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	le të flas	le të flasësh	le të flasë	le të flasim	le të flisni	le të flasin
	imperfect (e pakryer)	le të flisja	le të flisje	le të fliste	le të flisnim	le të flisnit	le të flisnin
	perfect (e kryer)	le të kem folur	le të kesh folur	le të ketë folur	le të kemi folur	le të keni folur	le të kenë folur
	past perfect (më se e kryer)	le të kisha folur	le të kishe folur	le të kishte folur	le të kishim folur	le të kishit folur	le të kishin folur
optative (dëshirore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	folsha	folsh	foltë	folshim	folshit	folshin
	perfect (e kryer)	paça folur	paç folur	pastë folur	paçim folur	paçit folur	paçin folur
admirative (habitore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	folkam	folke	folka	folkemi	folkeni	folkan
	imperfect (pakryer)	folkësha	folkëshe	folkësh	folkëshim	folkëshit	folkëshin
	perfect (e kryer)	paskam folur	paske folur	paska folur	paskemi folur	paskeni folur	paskan folur
	past perfect (më se e kryer)	paskësha folur	paskëshe folur	paskësh folur	paskëshim folur	paskëshit folur	paskëshin folur
admirative × subjunctive (habitore × lidhore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	të folkam	të folke	të folka	të folkemi	të folkeni	të folkan
	imperfect (e pakryer)	të folkësha	të folkëshe	të folkësh	të folkëshim	të folkëshit	të folkëshin
	perfect (e kryer)	të paskam folur	të paske folur	të paska folur	të paskemi folur	të paskeni folur	të paskan folur
	past perfect (më se e kryer)	të paskësha folur	të paskëshe folur	të paskësh folur	të paskëshim folur	të paskëshit folur	të paskëshin folur
admirative × conditional (habitore × kushtore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	do të folkam	do të folke	do të folka	do të folkemi	do të folkeni	do të folkan
	imperfect (e pakryer)	do të folkësha	do të folkëshe	do të folkësh	do të folkëshim	do të folkëshit	do të folkëshin
	perfect (e kryer)	do të paskam folur	do të paske folur	do të paska folur	do të paskemi folur	do të paskeni folur	do të paskan folur
	past perfect (më se e kryer)	do të paskësha folur	do të paskëshe folur	do të paskësh folur	do të paskëshim folur	do të paskëshit folur	do të paskëshin folur
admirative × jussive (habitore × urdhërore)		unë	ti	ai/ajo	ne	ju	ata/ato
	present (e tashme)	le të folkam	le të folke	le të folka	le të folkemi	le të folkeni	le të folkan
	imperfect (e pakryer)	le të folkësha	le të folkëshe	le të folkësh	le të folkëshim	le të folkëshit	le të folkëshin
	perfect (e kryer)	le të paskam folur	le të paske folur	le të paska folur	le të paskemi folur	le të paskeni folur	le të paskan folur
	past perfect (më se e kryer)	le të paskësha folur	le të paskëshe folur	le të paskësh folur	le të paskëshim folur	le të paskëshit folur	le të paskëshin folur
imperative (urdhërore)		—	ti	—	—	ju	—
	present (e tashme)	—	fol!	—	—	flisni!	—
imperative — negatory (urdhërore — muhore)		—	ti	—	—	ju	—
	present (e tashme)	—	Mos fol!	—	—	Mos flisni!	—
(¹) alternative indicative 2nd future identical with conditional present — ²) alternative indicative 2nd future perfect identical with conditional perfect)

Related terms

• flas
• fjalë
• fjalim
• fjalor
• folje

---

French

Pronunciation

• IPA^(key): /fɔl/

Adjective

fol

1. Alternative form of fou (used only when the following noun starts with a vowel or mute h)

Further reading

• “fol” in Trésor de la langue française informatisé (The Digitized Treasury of the French Language).

---

Galician

A Galician gaita

Etymology

From Latin follis (“bellows, purse”), cognate with Portuguese fole and Spanish fuelle. With the meaning of "madman", from Old Occitan fol or Old French fol.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɔl/

Noun

fol m (plural foles)

1. bag (of bagpipes)
2. bellows
3. bag, sack, goatskin

   home pequeno, fol de veleno

   a little man, a bag of poison

   (proverb)

4. (archaic) a madman

Derived terms

• folía
• foliada
• folión

References

• “fol” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
• “fol” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
• “fol” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
• “fol” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
• “fol” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

---

Mauritian Creole

Pronunciation

• IPA^(key): /fol/

Etymology

From French folle

Noun

fol (masculine fou)

1. (feminine) mad, crazy person

Adjective

fol (masculine fou)

1. (feminine) mad, crazy, insane

   Synonym: pagli

---

Middle English

Noun

fol

1. Alternative form of fole (“fool”)

Adjective

fol

1. Alternative form of fole (“foolish”)

---

Middle French

Etymology

From Old French fol.

Adjective

fol m (feminine singular folle, masculine plural folz, feminine plural folles)

1. mad; insane
2. foolish; silly

Noun

fol m (plural fols, feminine singular folle, feminine plural folles)

1. madman (person who is insane)

Descendants

• French: fol, fou
  • Mauritian Creole: fol

---

Old French

Etymology

From Latin follis, follem.

Pronunciation

• IPA^(key): /fɔl/
• Rhymes: -ɔl

Adjective

fol m (oblique and nominative feminine singular fole or folle)

1. mad; insane
2. foolish; silly

Related terms

• folie
• folement

Descendants

• Middle French: fol
  • French: fol, fou
    • Mauritian Creole: fol
• Norman: fo m, folle f
• → Middle English: fole, foul, fol, fool, fule, ffuyll, foole, ffoole
  • English: fool
  • Scots: fule, fuil
• → Old Danish: fol
  • Danish: fjols

---

Old Occitan

Etymology

From Latin follis. Gallo-Romance cognate with Old French fol.

Adjective

fol

1. mad; insane; crazy

Related terms

• folamen
• folor

Descendants

• Catalan: foll

---

Volapük

Volapük cardinal numbers

<  3	4	5  >
Cardinal : fol     Ordinal : folid

Etymology

Borrowed from English four.

Numeral

fol

1. four

Derived terms

• folam
• folüm

---

Welsh

Pronunciation

• IPA^(key): /vɔl/

Noun

fol

1. soft mutation of of bol

---

West Frisian

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Adjective

fol

1. full (not empty)
2. full of
3. whole, full, complete

Inflection

This adjective needs an inflection-table template.

Derived terms

• folwoeksen

Further reading

• “fol”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011