yer

See also: Yer, YER, 'yĕr, -yer, and þér

English

Etymology 1

Pronunciation

• IPA^(key): /jə(ɹ)/

• Audio (US)

  (file)

Pronoun

yer

1. (UK, slang or dialectal, uncommon) Eye dialect spelling of you.
   • 1992, Mary Jane Staples, Sergeant Joe:

     'Still, yer got nice looks,' said Ella.

Derived terms

• yerself, yerselves

Adverb

yer

1. (UK, slang or dialectal) Eye dialect spelling of yeah, yes.

Contraction

yer

1. (UK, slang or dialectal) Eye dialect spelling of you're, you are.
   • 1991, Kathleen Dayus, Where There's Life, London: Virago Press Ltd

     Yer a lotta nosey parkers.

   • 1997, J.K. Rowling, Harry Potter and the Philosopher's Stone, iv:

     ‘Ah, go boil yer heads, both of yeh,’ said Hagrid. ‘Harry – yer a wizard.’

Determiner

yer

1. (UK or Southern US, slang or dialectal) Eye dialect spelling of your.
   • 1991, Thomas Hayden, The Killing Frost, London: Random Century Group

     'Make yer way down to the station,' he said.

   1997, J.K. Rowling, Harry Potter and the Philosopher's Stone, iv:

   ‘Las’ time I saw you, you was only a baby,’ said the giant. ‘Yeh look a lot like yer dad, but yeh’ve got yer mum’s eyes.’

See also

• ya
• jer

Etymology 2

Pronunciation

• (General American) IPA^(key): /jɛɹ/
• (Received Pronunciation) IPA^(key): /jɛə/

• Audio (US)

  (file)

Noun

yer (plural yers)

1. Either of the letters ъ and ь in Cyrillic alphabets, which originally represented phonemically the ultra-short vowels in Slavic languages.

Anagrams

• -ery, Rey, Rye, e'ry, eyr, rye, yre

---

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		јер
Abjad		یئر

Yer kürəsi

Etymology

Ultimately from Proto-Turkic *jẹr. Cognate with Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir).

Pronunciation

• IPA^(key): [jerʲ]

Noun

yer (definite accusative yerni, plural yerlər)

1. the earth

   yer kürəsi ― the globe (literally, “the earth globe”)

2. ground

   Yerdən qaldırıb ağzıva salma! ― Don't pick it up from the ground and put into your mouth!

3. place, location

   Bütün sənədlər bir yerdə saxlanmalıdır ― All the documents must be kept in one place.

Declension

Declension of yer

	singular	plural
nominative	yer	yerlər
definite accusative	yeri	yerləri
dative	yerə	yerlərə
locative	yerdə	yerlərdə
ablative	yerdən	yerlərdən
definite genitive	yerin	yerlərin

Possessive forms of yer

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	yerim	yerlərim
sənin (“your”)	yerin	yerlərin
onun (“his/her/its”)	yeri	yerləri
bizim (“our”)	yerimiz	yerlərimiz
sizin (“your”)	yeriniz	yerləriniz
onların (“their”)	yeri or yerləri	yerləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	yerimi	yerlərimi
sənin (“your”)	yerini	yerlərini
onun (“his/her/its”)	yerini	yerlərini
bizim (“our”)	yerimizi	yerlərimizi
sizin (“your”)	yerinizi	yerlərinizi
onların (“their”)	yerini or yerlərini	yerlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	yerimə	yerlərimə
sənin (“your”)	yerinə	yerlərinə
onun (“his/her/its”)	yerinə	yerlərinə
bizim (“our”)	yerimizə	yerlərimizə
sizin (“your”)	yerinizə	yerlərinizə
onların (“their”)	yerinə or yerlərinə	yerlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	yerimdə	yerlərimdə
sənin (“your”)	yerində	yerlərində
onun (“his/her/its”)	yerində	yerlərində
bizim (“our”)	yerimizdə	yerlərimizdə
sizin (“your”)	yerinizdə	yerlərinizdə
onların (“their”)	yerində or yerlərində	yerlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	yerimdən	yerlərimdən
sənin (“your”)	yerindən	yerlərindən
onun (“his/her/its”)	yerindən	yerlərindən
bizim (“our”)	yerimizdən	yerlərimizdən
sizin (“your”)	yerinizdən	yerlərinizdən
onların (“their”)	yerindən or yerlərindən	yerlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	yerimin	yerlərimin
sənin (“your”)	yerinin	yerlərinin
onun (“his/her/its”)	yerinin	yerlərinin
bizim (“our”)	yerimizin	yerlərimizin
sizin (“your”)	yerinizin	yerlərinizin
onların (“their”)	yerinin or yerlərinin	yerlərinin

Derived terms

• yerli (“local”)
  • yerli hal (“locative”)
  • yerlibazlıq (“unjustly favoring of one's fellow countrypeople”)
• yersiz (“out of place”)

---

Blagar

Noun

yer

1. water

References

• Paideuma, volume 52 (2006), page 152

---

Breton

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈjeːʁ/

Noun

yer f pl

1. Template:br-noun-plural

---

Cornish

Noun

yer f pl

1. plural of yar (“chicken, hen”)

---

Crimean Tatar

Noun

yer

1. earth.
2. place, location.

Declension

Declension of yer

nominative	yer
genitive	yerniñ
dative	yerge
accusative	yerni
locative	yerde
ablative	yerden

References

• Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN

---

Mauritian Creole

Etymology

From French hier.

Adverb

yer

1. yesterday

Derived terms

1. avantyer

---

Meroitic

Etymology

Unknown; one suggestion derives it from Coptic ⲉⲓⲟⲟⲣ (eioor, “the Nile”).

Noun

yer

1. Uncertain

   water

See also

• au

References

• Meeks, Dimitri (1973) Liste des mots méroïtiques ayant une signification connue ou supposée, Meroitic Newsletter / Bulletin d'informations méroïtiques № 13, pages 3–20

---

Novial

Adverb

1. yesterday

---

Scots

Pronoun

yer

1. your

---

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /jeɾ/

Etymology 1

From (deprecated template usage) [etyl] Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir), from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Turkic.

Noun

yer (definite accusative yeri, plural yerler)

1. place, location
2. the ground, the earth

Declension

Inflection
Nominative	yer
Definite accusative	yeri
	Singular	Plural
Nominative	yer	yerler
Definite accusative	yeri	yerleri
Dative	yere	yerlere
Locative	yerde	yerlerde
Ablative	yerden	yerlerden
Genitive	yerin	yerlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular yerim yerlerim 2nd singular yerin yerlerin 3rd singular yeri yerleri 1st plural yerimiz yerlerimiz 2nd plural yeriniz yerleriniz 3rd plural yerleri yerleri Definite accusative Singular Plural 1st singular yerimi yerlerimi 2nd singular yerini yerlerini 3rd singular yerini yerlerini 1st plural yerimizi yerlerimizi 2nd plural yerinizi yerlerinizi 3rd plural yerlerini yerlerini Dative Singular Plural 1st singular yerime yerlerime 2nd singular yerine yerlerine 3rd singular yerine yerlerine 1st plural yerimize yerlerimize 2nd plural yerinize yerlerinize 3rd plural yerlerine yerlerine Locative Singular Plural 1st singular yerimde yerlerimde 2nd singular yerinde yerlerinde 3rd singular yerinde yerlerinde 1st plural yerimizde yerlerimizde 2nd plural yerinizde yerlerinizde 3rd plural yerlerinde yerlerinde Ablative Singular Plural 1st singular yerimden yerlerimden 2nd singular yerinden yerlerinden 3rd singular yerinden yerlerinden 1st plural yerimizden yerlerimizden 2nd plural yerinizden yerlerinizden 3rd plural yerlerinden yerlerinden Genitive Singular Plural 1st singular yerimin yerlerimin 2nd singular yerinin yerlerinin 3rd singular yerinin yerlerinin 1st plural yerimizin yerlerimizin 2nd plural yerinizin yerlerinizin 3rd plural yerlerinin yerlerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular yerim yerlerim 2nd singular yersin yerlersin 3rd singular yer yerdir yerler yerlerdir 1st plural yeriz yerleriz 2nd plural yersiniz yerlersiniz 3rd plural yerler yerlerdir

Derived terms

• yer fıstığı

See also

• yer yer

Verb

yer

1. third-person singular present simple indicative positive degree of yemek