borda

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Borda, bordá, bordà, börda, and borða

Catalan[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective[edit]

borda

  1. feminine singular of bord

Noun[edit]

borda f (plural bordes)

  1. female equivalent of bord

Etymology 2[edit]

From Frankish *bord (board, plank).

Noun[edit]

borda f (plural bordes)

  1. cabin

Etymology 3[edit]

From bord +‎ -a.

Noun[edit]

borda f (plural bordes)

  1. (nautical) gunwale

Etymology 4[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb[edit]

borda

  1. inflection of bordar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading[edit]

French[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Verb[edit]

borda

  1. third-person singular past historic of border

Anagrams[edit]

Hungarian[edit]

borda

Etymology[edit]

From Old Hungarian [Term?]; attested as Bordas (personal name, 1355), bõda (loom comb) (1405). The meaning "rib" is attested since 1578. Ultimately from a Slavic language; compare Proto-Slavic *bьrdo.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈbordɒ]
  • Hyphenation: bor‧da
  • Rhymes: -dɒ

Noun[edit]

borda (plural bordák)

  1. (anatomy) rib (curved bones)
    Holonym: mellkas
  2. (nautical, architecture) rib

Declension[edit]

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative borda bordák
accusative bordát bordákat
dative bordának bordáknak
instrumental bordával bordákkal
causal-final bordáért bordákért
translative bordává bordákká
terminative bordáig bordákig
essive-formal bordaként bordákként
essive-modal
inessive bordában bordákban
superessive bordán bordákon
adessive bordánál bordáknál
illative bordába bordákba
sublative bordára bordákra
allative bordához bordákhoz
elative bordából bordákból
delative bordáról bordákról
ablative bordától bordáktól
non-attributive
possessive - singular
bordáé bordáké
non-attributive
possessive - plural
bordáéi bordákéi
Possessive forms of borda
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. bordám bordáim
2nd person sing. bordád bordáid
3rd person sing. bordája bordái
1st person plural bordánk bordáink
2nd person plural bordátok bordáitok
3rd person plural bordájuk bordáik

Derived terms[edit]

Compound words

References[edit]

Further reading[edit]

  • borda in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • borda in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)

Irish[edit]

Noun[edit]

borda

  1. plural of bord (used in some prepositional phrases)

Mutation[edit]

Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
borda bhorda mborda
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Italian[edit]

Verb[edit]

borda

  1. inflection of bordare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Anagrams[edit]

Norwegian Bokmål[edit]

Alternative forms[edit]

Noun[edit]

borda n

  1. definite plural of bord (Etymology 1)

Norwegian Nynorsk[edit]

Noun[edit]

borda n

  1. definite plural of bord (Etymology 1)

Old English[edit]

Etymology[edit]

From Proto-West Germanic *bordō.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈbor.dɑ/, [ˈborˠ.dɑ]

Noun[edit]

borda m

  1. an ornamental border; fringe; embroidery

Declension[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

  • Middle English: borde

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 

  • Hyphenation: bor‧da

Etymology 1[edit]

From French bord, from Frankish *bord.

Noun[edit]

borda f (plural bordas)

  1. edge, border, margin

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

borda

  1. inflection of bordar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈboɾda/ [ˈboɾ.ð̞a]
  • Rhymes: -oɾda
  • Syllabification: bor‧da

Etymology 1[edit]

See borde.

Noun[edit]

borda f (plural bordas)

  1. (nautical) gunwale; rail (of a boat)
Derived terms[edit]

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

borda

  1. inflection of bordar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading[edit]

Swedish[edit]

Etymology[edit]

bord +‎ -a

Verb[edit]

borda (present bordar, preterite bordade, supine bordat, imperative borda)

  1. to board; to enter a ship or an aircraft
  2. to board; to capture an enemy ship

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

See also[edit]

Further reading[edit]

Anagrams[edit]

Tagalog[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Spanish bordar.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /boɾˈda/, [boɾˈda]
  • Hyphenation: bor‧da

Noun[edit]

bordá (Baybayin spelling ᜊᜓᜇ᜔ᜇ)

  1. embroidery; ornamental needlework
    Synonym: sulam
  2. embroidering
    Synonym: pagbuburda

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • borda”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Turkish[edit]

Etymology 1[edit]

Borrowed from Italian bordo.

Noun[edit]

borda (definite accusative bordayı, plural bordalar)

  1. (nautical) aboard
Declension[edit]
Inflection
Nominative borda
Definite accusative bordayı
Singular Plural
Nominative borda bordalar
Definite accusative bordayı bordaları
Dative bordaya bordalara
Locative bordada bordalarda
Ablative bordadan bordalardan
Genitive bordanın bordaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular bordam bordalarım
2nd singular bordan bordaların
3rd singular bordası bordaları
1st plural bordamız bordalarımız
2nd plural bordanız bordalarınız
3rd plural bordaları bordaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular bordamı bordalarımı
2nd singular bordanı bordalarını
3rd singular bordasını bordalarını
1st plural bordamızı bordalarımızı
2nd plural bordanızı bordalarınızı
3rd plural bordalarını bordalarını
Dative
Singular Plural
1st singular bordama bordalarıma
2nd singular bordana bordalarına
3rd singular bordasına bordalarına
1st plural bordamıza bordalarımıza
2nd plural bordanıza bordalarınıza
3rd plural bordalarına bordalarına
Locative
Singular Plural
1st singular bordamda bordalarımda
2nd singular bordanda bordalarında
3rd singular bordasında bordalarında
1st plural bordamızda bordalarımızda
2nd plural bordanızda bordalarınızda
3rd plural bordalarında bordalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular bordamdan bordalarımdan
2nd singular bordandan bordalarından
3rd singular bordasından bordalarından
1st plural bordamızdan bordalarımızdan
2nd plural bordanızdan bordalarınızdan
3rd plural bordalarından bordalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular bordamın bordalarımın
2nd singular bordanın bordalarının
3rd singular bordasının bordalarının
1st plural bordamızın bordalarımızın
2nd plural bordanızın bordalarınızın
3rd plural bordalarının bordalarının

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

borda

  1. locative singular of bor