سن

See also: شن

Arabic

Etymology 1

Verb

سَنَّ • (sanna) I, non-past يَسُنُّ‏‎ (yasunnu)

1. to sharpen, to whet, to hone, to grind
2. to mold, to shape, to form
3. to prescribe, to introduce, to enact

Conjugation

Conjugation of

سَنَّ

(form-I geminate, verbal noun سَنّ)

verbal noun الْمَصْدَر						سَنّ sann
active participle اِسْم الْفَاعِل						سَانّ‏ sānn
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَسْنُون‏ masnūn
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	سَنَنْتُ‏ sanantu	سَنَنْتَ‏ sananta	سَنَّ sanna		سَنَنْتُمَا‏ sanantumā	سَنَّا‏ sannā		سَنَنَّا‏ sanannā	سَنَنْتُمْ‏ sanantum	سَنُّوا‏ sannū
	f		سَنَنْتِ‏ sananti	سَنَّتْ‏ sannat			سَنَّتَا‏ sannatā			سَنَنْتُنَّ‏ sanantunna	سَنَنَّ‏ sananna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَسُنُّ‏ ʾasunnu	تَسُنُّ‏ tasunnu	يَسُنُّ‏ yasunnu		تَسُنَّانِ‏ tasunnāni	يَسُنَّانِ‏ yasunnāni		نَسُنُّ‏ nasunnu	تَسُنُّونَ‏ tasunnūna	يَسُنُّونَ‏ yasunnūna
	f		تَسُنِّينَ‏ tasunnīna	تَسُنُّ‏ tasunnu			تَسُنَّانِ‏ tasunnāni			تَسْنُنَّ‏ tasnunna	يَسْنُنَّ‏ yasnunna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَسُنَّ‏ ʾasunna	تَسُنَّ‏ tasunna	يَسُنَّ‏ yasunna		تَسُنَّا‏ tasunnā	يَسُنَّا‏ yasunnā		نَسُنَّ‏ nasunna	تَسُنُّوا‏ tasunnū	يَسُنُّوا‏ yasunnū
	f		تَسُنِّي‏ tasunnī	تَسُنَّ‏ tasunna			تَسُنَّا‏ tasunnā			تَسْنُنَّ‏ tasnunna	يَسْنُنَّ‏ yasnunna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَسُنَّ‏ or أَسُنِّ‏ or أَسْنُنْ‏ ʾasunna or ʾasunni or ʾasnun	تَسُنَّ‏ or تَسُنِّ‏ or تَسْنُنْ‏ tasunna or tasunni or tasnun	يَسُنَّ‏ or يَسُنِّ‏ or يَسْنُنْ‏ yasunna or yasunni or yasnun		تَسُنَّا‏ tasunnā	يَسُنَّا‏ yasunnā		نَسُنَّ‏ or نَسُنِّ‏ or نَسْنُنْ‏ nasunna or nasunni or nasnun	تَسُنُّوا‏ tasunnū	يَسُنُّوا‏ yasunnū
	f		تَسُنِّي‏ tasunnī	تَسُنَّ‏ or تَسُنِّ‏ or تَسْنُنْ‏ tasunna or tasunni or tasnun			تَسُنَّا‏ tasunnā			تَسْنُنَّ‏ tasnunna	يَسْنُنَّ‏ yasnunna
imperative الْأَمْر	m		سُنَّ or سُنِّ or اُسْنُنْ‏ sunna or sunni or usnun			سُنَّا‏ sunnā				سُنُّوا‏ sunnū
	f		سُنِّي‏ sunnī							اُسْنُنَّ‏ usnunna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	سُنِنْتُ‏ sunintu	سُنِنْتَ‏ suninta	سُنَّ sunna		سُنِنْتُمَا‏ sunintumā	سُنَّا‏ sunnā		سُنِنَّا‏ suninnā	سُنِنْتُمْ‏ sunintum	سُنُّوا‏ sunnū
	f		سُنِنْتِ‏ suninti	سُنَّتْ‏ sunnat			سُنَّتَا‏ sunnatā			سُنِنْتُنَّ‏ sunintunna	سُنِنَّ‏ suninna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُسَنُّ‏ ʾusannu	تُسَنُّ‏ tusannu	يُسَنُّ‏ yusannu		تُسَنَّانِ‏ tusannāni	يُسَنَّانِ‏ yusannāni		نُسَنُّ‏ nusannu	تُسَنُّونَ‏ tusannūna	يُسَنُّونَ‏ yusannūna
	f		تُسَنِّينَ‏ tusannīna	تُسَنُّ‏ tusannu			تُسَنَّانِ‏ tusannāni			تُسْنَنَّ‏ tusnanna	يُسْنَنَّ‏ yusnanna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُسَنَّ‏ ʾusanna	تُسَنَّ‏ tusanna	يُسَنَّ‏ yusanna		تُسَنَّا‏ tusannā	يُسَنَّا‏ yusannā		نُسَنَّ‏ nusanna	تُسَنُّوا‏ tusannū	يُسَنُّوا‏ yusannū
	f		تُسَنِّي‏ tusannī	تُسَنَّ‏ tusanna			تُسَنَّا‏ tusannā			تُسْنَنَّ‏ tusnanna	يُسْنَنَّ‏ yusnanna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُسَنَّ‏ or أُسَنِّ‏ or أُسْنَنْ‏ ʾusanna or ʾusanni or ʾusnan	تُسَنَّ‏ or تُسَنِّ‏ or تُسْنَنْ‏ tusanna or tusanni or tusnan	يُسَنَّ‏ or يُسَنِّ‏ or يُسْنَنْ‏ yusanna or yusanni or yusnan		تُسَنَّا‏ tusannā	يُسَنَّا‏ yusannā		نُسَنَّ‏ or نُسَنِّ‏ or نُسْنَنْ‏ nusanna or nusanni or nusnan	تُسَنُّوا‏ tusannū	يُسَنُّوا‏ yusannū
	f		تُسَنِّي‏ tusannī	تُسَنَّ‏ or تُسَنِّ‏ or تُسْنَنْ‏ tusanna or tusanni or tusnan			تُسَنَّا‏ tusannā			تُسْنَنَّ‏ tusnanna	يُسْنَنَّ‏ yusnanna

Etymology 2

Verbal noun of سَنَّ‏ (sanna).

Noun

سَنّ • (sann) m

1. verbal noun of سَنَّ (sanna) (form I)
2. prescription, introduction, enactment

Declension

Declension of noun سَنّ (sann)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	سَنّ sann	السَّنّ‏ as-sann	سَنّ sann
Nominative	سَنٌّ sannun	السَّنُّ‏ as-sannu	سَنُّ sannu
Accusative	سَنًّا‏ sannan	السَّنَّ‏ as-sanna	سَنَّ sanna
Genitive	سَنٍّ sannin	السَّنِّ‏ as-sanni	سَنِّ sanni

Etymology 3

From Proto-Semitic *šinn-.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

سِنّ • (sinn) f (plural أَسْنَان‏ (ʾasnān) or أَسِنَّة‏ (ʾasinna) or أَسُنّ‏ (ʾasunn))

1. tooth
2. point
3. age (years of life)
4. cog, sprocket, prong
5. tusk
6. fang
7. point

Declension

Declension of noun سِنّ (sinn)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	سِنّ sinn	السِّنّ‏ as-sinn	سِنّ sinn
Nominative	سِنٌّ sinnun	السِّنُّ‏ as-sinnu	سِنُّ sinnu
Accusative	سِنًّا‏ sinnan	السِّنَّ‏ as-sinna	سِنَّ sinna
Genitive	سِنٍّ sinnin	السِّنِّ‏ as-sinni	سِنِّ sinni
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	سِنَّيْن‏ sinnayn	السِّنَّيْن‏ as-sinnayn	سِنَّيْ‏ sinnay
Nominative	سِنَّانِ‏ sinnāni	السِّنَّانِ‏ as-sinnāni	سِنَّا‏ sinnā
Accusative	سِنَّيْنِ‏ sinnayni	السِّنَّيْنِ‏ as-sinnayni	سِنَّيْ‏ sinnay
Genitive	سِنَّيْنِ‏ sinnayni	السِّنَّيْنِ‏ as-sinnayni	سِنَّيْ‏ sinnay
Plural	basic broken plural triptote‎; broken plural triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	أَسْنَان‏‎; أَسِنَّة‏‎; أَسُنّ‏ ʾasnān‎; ʾasinna‎; ʾasunn	الْأَسْنَان‏‎; الْأَسِنَّة‏‎; الْأَسُنّ‏ al-ʾasnān‎; al-ʾasinna‎; al-ʾasunn	أَسْنَان‏‎; أَسِنَّة‏‎; أَسُنّ‏ ʾasnān‎; ʾasinnat‎; ʾasunn
Nominative	أَسْنَانٌ‏‎; أَسِنَّةٌ‏‎; أَسُنٌّ‏ ʾasnānun‎; ʾasinnatun‎; ʾasunnun	الْأَسْنَانُ‏‎; الْأَسِنَّةُ‏‎; الْأَسُنُّ‏ al-ʾasnānu‎; al-ʾasinnatu‎; al-ʾasunnu	أَسْنَانُ‏‎; أَسِنَّةُ‏‎; أَسُنُّ‏ ʾasnānu‎; ʾasinnatu‎; ʾasunnu
Accusative	أَسْنَانًا‏‎; أَسِنَّةً‏‎; أَسُنًّا‏ ʾasnānan‎; ʾasinnatan‎; ʾasunnan	الْأَسْنَانَ‏‎; الْأَسِنَّةَ‏‎; الْأَسُنَّ‏ al-ʾasnāna‎; al-ʾasinnata‎; al-ʾasunna	أَسْنَانَ‏‎; أَسِنَّةَ‏‎; أَسُنَّ‏ ʾasnāna‎; ʾasinnata‎; ʾasunna
Genitive	أَسْنَانٍ‏‎; أَسِنَّةٍ‏‎; أَسُنٍّ‏ ʾasnānin‎; ʾasinnatin‎; ʾasunnin	الْأَسْنَانِ‏‎; الْأَسِنَّةِ‏‎; الْأَسُنِّ‏ al-ʾasnāni‎; al-ʾasinnati‎; al-ʾasunni	أَسْنَانِ‏‎; أَسِنَّةِ‏‎; أَسُنِّ‏ ʾasnāni‎; ʾasinnati‎; ʾasunni

---

Azeri

Other scripts
Cyrillic	сән
Roman	sən
Perso-Arabic	سن

Pronoun

سن (sən)

1. you (singular)

---

Ottoman Turkish

Etymology 1

Pronoun

سن • (sen)

1. you (singular), thou

Declension

declension of سن

	singular (مفرد‏)	plural (جمع‏)
nominative	سن‏ (sen)	سز‏ (siz)
genitive	سنڭ‏ (seniñ)	سزڭ‏ (siziñ)
dative	سڭا‏ (saña)	سزه‏ (size)
definite accusative	سنی‏ (seni)	سزی‏ (sizi)
locative	سنده‏ (sende)	سزده‏ (sizde)
ablative	سندن‏ (senden)	سزدن‏ (sizden)

Etymology 2

From Arabic سِنّ‏ (sinn).

Noun

سن • (sinn)

1. tooth
2. age

---

Persian

Etymology 1

Possibly cognate with Proto-Slavic *sěno.

Alternative forms

• سیان‏ (sayān)

Noun

سن • (san)

1. ivy

Etymology 2

From Arabic سِنّ‏ (sinn).

Alternative forms

• سنّ (senn) — with a tashdid.

Pronunciation

• (Iranian Persian) IPA^(key): [senː]

Noun

سن • (senn)

1. age

Etymology 3

From French scène.

Noun

سن • (sen)

1. stage

Synonyms

• صحنه‏ (sahne)