iş

See also: Appendix:Variations of "is"

Crimean Tatar

Noun

iş

1. work, making.

Declension

Declension of iş

nominative	iş
genitive	işniñ
dative	işke
accusative	işni
locative	işte
ablative	işten

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]^[1], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8

---

Turkish

Etymology

From Old Turkic 𐰃𐰾‏ (iş), from Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

1. work
2. job

Declension

declension of iş

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	iş	işler
definite accusative (belirtme)	işi	işleri
dative (yönelme)	işe	işlere
locative (bulunma)	işte	işlerde
ablative (ayrılma)	işten	işlerden
genitive (tamlayan)	işin	işlerin

possessive forms of iş

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	işim	işlerim
definite accusative (belirtme)	işimi	işlerimi
dative (yönelme)	işime	işlerime
locative (bulunma)	işimde	işlerimde
ablative (çıkma)	işimden	işlerimden
genitive (tamlayan)	işimin	işlerimin
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	işin	işlerin
definite accusative (belirtme)	işini	işlerini
dative (yönelme)	işine	işlerine
locative (bulunma)	işinde	işlerinde
ablative (çıkma)	işinden	işlerinden
genitive (tamlayan)	işinin	işlerinin
onun (her/his/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	işi	işleri
definite accusative (belirtme)	işini	işlerini
dative (yönelme)	işine	işlerine
locative (bulunma)	işinde	işlerinde
ablative (çıkma)	işinden	işlerinden
genitive (tamlayan)	işinin	işlerinin
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	işimiz	işlerimiz
definite accusative (belirtme)	işimizi	işlerimizi
dative (yönelme)	işimize	işlerimize
locative (bulunma)	işimizde	işlerimizde
ablative (çıkma)	işimizden	işlerimizden
genitive (tamlayan)	işimizin	işlerimizin
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	işiniz	işleriniz
definite accusative (belirtme)	işinizi	işlerinizi
dative (yönelme)	işinize	işlerinize
locative (bulunma)	işinizde	işlerinizde
ablative (çıkma)	işinizden	işlerinizden
genitive (tamlayan)	işinizin	işlerinizin
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	işleri	işleri
definite accusative (belirtme)	işlerini	işlerini
dative (yönelme)	işlerine	işlerine
locative (bulunma)	işlerinde	işlerinde
ablative (çıkma)	işlerinden	işlerinden
genitive (tamlayan)	işlerinin	işlerinin

Derived terms

Terms derived from iş

• işli
• işlik

• işsiz
• işsizlik

• işçi
• işçilik

---

Turkmen

Etymology

From Old Turkic 𐰃𐰾‏ (iş), from Proto-Turkic *īĺč (“work, deed”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iːʃ/

Noun

iş (definite accusative işi, plural işler)

1. work, labor
2. job, employment
3. affair