सूर्य

See also: सीरिया, सूरिया, and सरयु

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit सूर्य (sūrya).

Pronunciation

(Delhi Hindi) IPA^(key): /suːɾ.jᵊ/, [s̪uːɾ.jᵊ]

Noun

सूर्य • (sūrya) m (Urdu spelling سوریہ‎)

1. (astronomy) Sun

   Synonyms: सूरज (sūraj), दिनेश (dineś), भानु (bhānu), आदित्य (āditya), रवि (ravi), दिनकर (dinkar), आफ़ताब (āftāb)

Declension

Declension of सूर्य (masc cons-stem)

	singular	plural
direct	सूर्य sūrya	सूर्य sūrya
oblique	सूर्य sūrya	सूर्यों sūryõ
vocative	सूर्य sūrya	सूर्यो sūryo

See also

Solar System in Hindi · सूर्य-मंडल (sūrya-maṇḍal) (layout · text)
Star	सूर्य (sūrya), सूरज (sūraj)
IAU planets and notable dwarf planets	बुध (budh)	शुक्र (śukra)	भूमि (bhūmi), पृथ्वी (prithvī)	मंगल (maṅgal)		बृहस्पति (brihaspati)	शनि (śani)	अरुण (aruṇ)	वरुण (varuṇ), अंधा तारा (andhā tārā)	यम (yam)
Notable moons	—	—	चाँद (cā̃d), चंद्र (candra)		—

Marathi

सूर्य

Etymology

Borrowed from Sanskrit सूर्य (sūrya).

Pronunciation

• IPA^(key): /suɾ.jə/

Proper noun

सूर्य • (sūrya) m

1. (astronomy) the Sun

   Synonyms: आदित्य (āditya), दिनकर (dinkar), प्रभाकर (prabhākar), मित्र (mitra), रवी (ravī)

2. (mythology) Surya

Declension

Declension of सूर्य (sūrya)
direct singular	सूर्य sūrya
direct plural	सूर्य sūrya
	singular		plural
nominative	सूर्य sūrya		सूर्य sūrya
oblique	सूर्या- sūryā-		सूर्यां- sūryāN-
dative	सूर्याला sūryālā		सूर्यांना sūryāNnā
ergative	सूर्याने sūryāne		सूर्यांनी sūryāNni
instrumental	सूर्याशी sūryāśi		सूर्यांशी sūryāNśi
locative	सूर्यात sūryāt		सूर्यांत sūryāNt
vocative	सूर्या sūryā		सूर्यांनो sūryāNno
Oblique Note: The oblique case precedes all postpositions. There is no space between the stem and the postposition. Dative Note: -स (-sa) is archaic. -ते (-te) is limited to literary usage. Locative Note: -त (-ta) is a postposition.

Genitive declension of सूर्य
	masculine object		feminine object		neuter object		oblique
	singular	plural	singular	plural	singular*	plural
singular subject	सूर्याचा sūryāċā	सूर्याचे sūryāce	सूर्याची sūryāci	सूर्याच्या sūryāca	सूर्याचे, सूर्याचं sūryāce, sūryāċa	सूर्याची sūryāci	सूर्याच्या sūryāca
plural subject	सूर्यांचा sūryāNċā	सूर्यांचे sūryāNce	सूर्यांची sūryāNci	सूर्यांच्या sūryāNca	सूर्यांचे, सूर्यांचं sūryāNce, sūryāNċa	सूर्यांची sūryāNci	सूर्यांच्या sūryāNca
* Note: Word-final ए (e) in neuter words is alternatively written with the anusvara and pronounced as अ (a). Oblique Note: For most postpostions, the oblique genitive can be optionally inserted between the stem and the postposition.

Derived terms

• सूर्यमाला (sūryamālā, “Solar System”)
• सूर्यास्त (sūryāsta, “Sunset”)
• सूर्योदय (sūryoday, “Sunrise”)

 

See also

Solar System in Marathi · सूर्यमाला (sūryamālā) (layout · text)
Star	सूर्य (sūrya)
IAU planets and notable dwarf planets	बुध (budh)	शुक्र (śukra)	पृथ्वी (pruthvī)	मंगळ (maṅgaḷ)	[Term?]	गुरू (gurū)	शनी (śanī)	युरेनस (yurenas)	नेपच्यून (nepacyūn)	प्लूटो (plūṭo)	[Term?]
Notable moons	—	—	चंद्र (candra)	[Term?] [Term?]	—	[Term?] [Term?] [Term?] [Term?]	[Term?] [Term?] [Term?] [Term?] [Term?] [Term?] [Term?]	[Term?] [Term?] [Term?] [Term?] [Term?]	[Term?]	[Term?]	[Term?]

References

• Berntsen, Maxine, “सूर्य”, in A Basic Marathi-English Dictionary, New Delhi: American Institute of Indian Studies, 1982-1983.
• Molesworth, James Thomas (1857), “सूर्य”, in A dictionary, Marathi and English, Bombay: Printed for government at the Bombay Education Society's Press

Nepali

Etymology

Borrowed from Sanskrit सूर्य (sūrya).

Pronunciation

• IPA^(key): [surːe]
• Phonetic Devanagari: सुर्रे

Noun

सूर्य • (sūrya)

1. (astronomy) sun

See also

Solar System in Nepali · सौर्यमण्डल (sauryamaṇḍal) (layout · text)
Star	सूर्य (sūrya)
IAU planets and notable dwarf planets	बुध (budha)	शुक्र (śukra)	पृथ्वी (pr̥thvī)	मङ्गल (maṅgal)	सिरीस (sirīs)	बृहस्पति (br̥haspati)	शनि (śani)	अरुण (aruṇ)	वरुण (varuṇ)	यमग्रह (yamagraha)	एरिस (eris)
Notable moons	—	—	चन्द्रमा (candramā)		—

Sanskrit

Alternative forms

Alternative scripts

• ᬲᬹᬃᬬ (Balinese script)
• সূৰ্য (Assamese script)
• সূর্য (Bengali script)
• 𑰭𑰳𑰨𑰿𑰧 (Bhaiksuki script)
• 𑀲𑀽𑀭𑁆𑀬 (Brahmi script)
• 𑌸𑍂𑌰𑍍𑌯 (Grantha script)
• સૂર્ય (Gujarati script)
• ਸੂਰੑਯ (Gurmukhi script)
• ꦱꦹꦫꦾ (Javanese script)
• សូយ៌ (Khmer script)
• ಸೂರ್ಯ (Kannada script)
• ສູຣ຺ຍ (Lao script)
• സൂര്യ (Malayalam script)
• 𑘭𑘴𑘨𑘿𑘧 (Modi script)
• ᠰᠤᠤᠷᠶ᠎ᠠ (Mongolian script)
• ᠰᡠᡠᡵᠶᠠ (Manchu script)
• သူရျ (Burmese script)
• 𑧍𑧕𑧈𑧠𑧇 (Nandinagari script)
• 𑐳𑐹𑐬𑑂𑐫 (Newa script)
• ସୂର୍ଯ (Odia script)
• ꢱꢹꢬ꣄ꢫ (Saurashtra script)
• 𑆱𑆷𑆫𑇀𑆪 (Sharada script)
• 𑖭𑖳𑖨𑖿𑖧 (Siddham script)
• සූර්ය (Sinhalese script)
• ஸூர்ய (Tamil script)
• సూర్య (Telugu script)
• สูรฺย (Thai script)
• སཱུ་རྱ (Tibetan script)
• 𑒮𑒴𑒩𑓂𑒨 (Tirhuta script)

Etymology

A -य (-ya) extension of the base सूर् (sū́r), from Proto-Indo-Iranian *súHar (“sun”), from Proto-Indo-European *sóh₂wl̥ (“sun”). Cognate with Ancient Greek ἥλιος (hḗlios), Latin sōl, Persian خور‎ (xur), English sun. Also related to स्वर् (svàr, “sun”) and सूर (sū́ra, “sun”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /súː.ɾi.jɐ/, /súːɾ.jɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈs̪uːɾ.jɐ/

Noun

सूर्य • (sū́rya) root form, m (metrical Vedic sū́riya)

1. the sun
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 6.17.3:

     आविः सूर्यं कृणुहि पीपिहीषो जहि शत्रूँरभि गा इन्द्र तृन्धि ॥

     āviḥ sūryaṃ kṛṇuhi pīpihīṣo jahi śatrūm̐rabhi gā indra tṛndhi .

     O Indra, make the Sun visible, make food abundant, slaughter the foes, pierce through and free the cattle.

Declension

Masculine a-stem declension of सूर्य (sū́rya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्यः sū́ryaḥ	सूर्यौ sū́ryau	सूर्याः / सूर्यासः¹ sū́ryāḥ / sū́ryāsaḥ¹
Vocative	सूर्य sū́rya	सूर्यौ sū́ryau	सूर्याः / सूर्यासः¹ sū́ryāḥ / sū́ryāsaḥ¹
Accusative	सूर्यम् sū́ryam	सूर्यौ sū́ryau	सूर्यान् sū́ryān
Instrumental	सूर्येण sū́ryeṇa	सूर्याभ्याम् sū́ryābhyām	सूर्यैः / सूर्येभिः¹ sū́ryaiḥ / sū́ryebhiḥ¹
Dative	सूर्याय sū́ryāya	सूर्याभ्याम् sū́ryābhyām	सूर्येभ्यः sū́ryebhyaḥ
Ablative	सूर्यात् sū́ryāt	सूर्याभ्याम् sū́ryābhyām	सूर्येभ्यः sū́ryebhyaḥ
Genitive	सूर्यस्य sū́ryasya	सूर्ययोः sū́ryayoḥ	सूर्याणाम् sū́ryāṇām
Locative	सूर्ये sū́rye	सूर्ययोः sū́ryayoḥ	सूर्येषु sū́ryeṣu
Notes	¹Vedic

See also

Solar System in Sanskrit · सूर्य-मण्डल (sūrya-maṇḍala) (layout · text)
Star	सूर्य (sūrya), रवि (ravi), आदित्य (āditya), Thesaurus:सूर्य
IAU planets and notable dwarf planets	बुध (budha)	शुक्र (śukra), भार्गव (bhārgava), भृगु (bhṛgu)	भूमि (bhūmi), पृथ्वी (pṛthvī), Thesaurus:भू	मङ्गल (maṅgala), अङ्गार (aṅgāra), Thesaurus:मङ्गल		बृहस्पति (bṛhaspati), गौर (gaura)	शनि (śani)
Notable moons	—	—	चन्द्र (candra), इन्दु (indu), Thesaurus:चन्द्र		—

Proper noun

सूर्य • (sū́rya) root form, m

1. (Vedic religion, Hinduism, Buddhism, Jainism) Surya, the Vedic solar deity
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.50.4:

     तरणिर्विश्वदर्शतो ज्योतिष्कृदसि सूर्य ।
     विश्वमा भासि रोचनम् ॥

     taraṇirviśvadarśato jyotiṣkṛdasi sūrya .
     viśvamā bhāsi rocanam .

     Swift and all beautiful art thou, O Sūrya, maker of the light,
     Illuming all the radiant realm.

2. a male given name

Descendants

• Helu Prakrit:
  • Dhivehi: އިރު‎ (iru)
  • Sinhalese: ඉර (ira)
• Maharastri Prakrit: 𑀲𑀼𑀚𑁆𑀚 (sujja)
  • Sindhi: सिॼु(sijju)
• Paisaci Prakrit:
  • Punjabi: ਸਿਝ (sijha) (archaic)
• Pali: surya
• → Assamese: সূৰুয (xuruz)
• → Bengali: সূর্য (śurjo)
• → Gujarati: સૂરજ (sūraj)
• → Hindi: सूर्य (sūrya), सूरज (sūraj)
• → Khmer: សុរិយ (soreyaʼ)
• → Kannada: ಸೂರ್ಯ (sūrya)
• → Konkani: सूर्य (sūrya)
• → Malayalam: സൂര്യൻ (sūryaṉ)
• → Malay: suria
  • Indonesian: surya
• → Marathi: सूर्य (sūrya)
• → Old Javanese: sūrya
  • Javanese: ꦱꦸꦂꦪ (surya)
  • → Balinese: ᬲᬹᬃᬬ (surya)
• → Odia: ସୂର୍ଯ୍ୟ (surjyô)
• → Nepali: सूर्य (sūrya)
• → Newar: सूर्द्य (sūrdya)
• → Punjabi: ਸੂਰਜ (sūraj) / سورج‎ (sūraj)
• → Rajasthani: सूरज (sūraj)
• → Sindhi: سوُرَجُ‎ (sūraju)
• → Sinhalese: සූර්යයා (sūryayā)
• → Tamil: சூரியன் (cūriyaṉ)
• → Telugu: సూర్యుడు (sūryuḍu)
• → Thai: สุริยา
• → Burmese: သူရိယ (suri.ya.)
• → Urdu: سورج‎ (sūraj)

Adjective

सूर्य • (sū́rya) root form

1. solar

Declension

Masculine a-stem declension of सूर्य
Nom. sg.	सूर्यः (sūryaḥ)
Gen. sg.	सूर्यस्य (sūryasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्यः (sūryaḥ)	सूर्यौ (sūryau)	सूर्याः (sūryāḥ)
Vocative	सूर्य (sūrya)	सूर्यौ (sūryau)	सूर्याः (sūryāḥ)
Accusative	सूर्यम् (sūryam)	सूर्यौ (sūryau)	सूर्यान् (sūryān)
Instrumental	सूर्येण (sūryeṇa)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्यैः (sūryaiḥ)
Dative	सूर्याय (sūryāya)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Ablative	सूर्यात् (sūryāt)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Genitive	सूर्यस्य (sūryasya)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative	सूर्ये (sūrye)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्येषु (sūryeṣu)

Feminine ā-stem declension of सूर्य
Nom. sg.	सूर्या (sūryā)
Gen. sg.	सूर्यायाः (sūryāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्या (sūryā)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याः (sūryāḥ)
Vocative	सूर्ये (sūrye)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याः (sūryāḥ)
Accusative	सूर्याम् (sūryām)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याः (sūryāḥ)
Instrumental	सूर्यया (sūryayā)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्याभिः (sūryābhiḥ)
Dative	सूर्यायै (sūryāyai)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
Ablative	सूर्यायाः (sūryāyāḥ)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्याभ्यः (sūryābhyaḥ)
Genitive	सूर्यायाः (sūryāyāḥ)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative	सूर्यायाम् (sūryāyām)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्यासु (sūryāsu)

Neuter a-stem declension of सूर्य
Nom. sg.	सूर्यम् (sūryam)
Gen. sg.	सूर्यस्य (sūryasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	सूर्यम् (sūryam)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याणि (sūryāṇi)
Vocative	सूर्य (sūrya)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याणि (sūryāṇi)
Accusative	सूर्यम् (sūryam)	सूर्ये (sūrye)	सूर्याणि (sūryāṇi)
Instrumental	सूर्येण (sūryeṇa)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्यैः (sūryaiḥ)
Dative	सूर्याय (sūryāya)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Ablative	सूर्यात् (sūryāt)	सूर्याभ्याम् (sūryābhyām)	सूर्येभ्यः (sūryebhyaḥ)
Genitive	सूर्यस्य (sūryasya)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्याणाम् (sūryāṇām)
Locative	सूर्ये (sūrye)	सूर्ययोः (sūryayoḥ)	सूर्येषु (sūryeṣu)

References

• Monier Williams (1899), “सूर्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1243.