จับ

See also: จบ and จูบ

Thai

Etymology

From Proto-Tai *capᴰ (“to grasp; to perch”). Compare , Modern Khmer ចាប់ (cap). Cognate with Lao ຈັບ (chap), Shan ၸပ်း (tsáp).

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		จับ t͡ɕ ạ ɓ
Romanization	Paiboon	jàp
	Royal Institute	chap
(standard) IPA(key)		/t͡ɕap̚˨˩/(R)

Verb

จับ • (jàp) (abstract noun การจับ)

1. to touch.
2. to grab; to grasp; to grip; to hold; to take hold; to seize.
   • 1 Kings 11:30, KJV:

     แล้วอาหิยาห์ก็จับเสื้อใหม่ที่สวมอยู่ฉีกออกเป็นสิบสองชิ้น

     lɛ́ɛo aa-hì-yaa gɔ̂ jàp sʉ̂ʉa mài tîi sǔuam yùu chìik ɔ̀ɔk bpen sìp-sɔ̌ɔng chín

     And Ahijah caught the new garment that was on him, and rent it in twelve pieces:

   • Proverbs 31:19, KJV:

     มือของเธอจับเครื่องปั่น

     mʉʉ kɔ̌ɔng təə jàp krʉ̂ʉang bpàn

     her hands hold the distaff.

3. to catch; to capture; to apprehend; to arrest.
   • Acts 5:18, KJV:

     จึงได้จับพวกอัครสาวกจำไว้ในคุกหลวง

     jʉng dâai jàp pûuak àk-krá-sǎa-wók jam wái nai kúk lǔuang

     And laid their hands on the apostles, and put them in the common prison.

   • 1 Kings 20:18, KJV:

     ถ้าเขาออกมาด้วยสันติ จงจับเขามาเป็น ๆ หรือถ้าเขาออกมาทำศึก จงจับเขามาเป็น ๆ

     tâa kǎo ɔ̀ɔk maa dûai sǎn-dtì · jong jàp kǎo maa bpen bpen · rʉ̌ʉ tâa kǎo ɔ̀ɔk maa tam sʉ̀k · jong jàp kǎo maa bpen bpen

     Whether they be come out for peace, take them alive; or whether they be come out for war, take them alive.

   • Matthew, 21:39, KJV:

     ปรึกษากันเพื่อจะจับพระเยซูด้วยอุบายเอาไปฆ่าเสีย

     bprʉ̀k-sǎa gan pʉ̂ʉa jà jàp prá yee-suu dûai ù-baai ao bpai kâa sǐia

     And consulted that they might take Jesus by subtilty, and kill him.

   • Deuteronomy 22:18, KJV:

     ให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองนั้นจับชายคนนั้นมาเฆี่ยน

     hâi pûuak pûu-yài kɔ̌ɔng mʉʉang nán jàp chaai kon nán maa kîian

     And the elders of that city shall take that man and chastise him;

   • Matthew 21:39, KJV:

     เขาจึงพากันจับบุตรนั้นผลักออกไปนอกสวนองุ่นแล้วฆ่าเสีย

     kǎo jʉng paa gan jàp bùt nán plàk ɔ̀ɔk bpai nɔ̂ɔk sà-wá-ná-à-ngùn lɛ́ɛo kâa sǐia

     And they caught him, and cast him out of the vineyard, and slew him.

4. to take or pick, especially with hand or finger.
   • Genesis 22:10, KJV:

     แล้วอับราฮัมก็ยื่นมือจับมีดจะฆ่าบุตรชาย

     lɛ́ɛo àp-raa-ham gɔ̂ yʉ̂ʉn mʉʉ jàp mîit jà kâa bùt-chaai

     And Abraham stretched forth his hand, and took the knife to slay his son.

   • 1 Chronicles 25:8, KJV:

     เขาทั้งหลายจับสลากหน้าที่ของเขา ทั้งผู้น้อย ผู้ใหญ่ ครูและศิษย์ก็เหมือนกัน

     kǎo táng-lǎai jàp sà-làak nâa-tîi kɔ̌ɔng kǎo · táng pûu-nɔ́ɔi · pûu-yài · kruu lɛ́ sìt gɔ̂ mʉ̌ʉan gan

     And they cast lots, ward against ward, as well the small as the great, the teacher as the scholar.

5. to take up; to undertake.
6. to start; to commence.
7. to get stuck; to remain; to stay.
8. to form a body; to embody; to come together and form a body.

Classifier

จับ • (jàp)

1. Classifier for things set apart by grasping, as noodles, etc..