arpa

See also: árpa, ARPA, and .arpa

Asturian

Noun

arpa f (plural arpes)

1. harp (musical instrument)

---

Catalan

Etymology

From Late Latin harpa, from Proto-Germanic *harpǭ.

Noun

arpa f (plural arpes)

1. harp

---

Crimean Tatar

Noun

arpa

1. barley

References

• V. A. Mirjejev, S. M. Usejinov (2002), Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian–Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, ISBN 966-7980-89-8

---

Finnish

Etymology

From Proto-Uralic *arpa

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑrpɑ/

Noun

arpa

1. lot (for example dice)

Declension

Declension of arpa (Kotus type 9/kala)

		singular	plural
nominative		arpa	arvat
accusative	zero?	arpa	arvat
	normal	arvan
genitive		arvan	arpojen arpainrare
partitive		arpaa	arpoja
inessive		arvassa	arvoissa
elative		arvasta	arvoista
illative		arpaan	arpoihin
adessive		arvalla	arvoilla
ablative		arvalta	arvoilta
allative		arvalle	arvoille
essive		arpana	arpoina
translative		arvaksi	arvoiksi
instructive		—	arvoin
abessive		arvatta	arvoitta
comitative		—	arpoineen

Related terms

• arpajaiset
• arpakuutio
• arpoa
• arvonta

Anagrams

• para, rapa

---

Hiligaynon

Noun

árpa

1. harp, lyre

---

Italian

Etymology

From Late Latin harpa, from Proto-Germanic *harpǭ.

Noun

arpa f (plural arpe)

1. harp (musical instrument)
2. claw

Anagrams

• apra
• para, parà
• rapa

---

Occitan

Noun

arpa f (plural arpas)

1. (music) harp
2. claw

Derived terms

• (claw): arpar

---

Spanish

Etymology

From Late Latin harpa, from Proto-Germanic *harpǭ.

Noun

arpa f (plural arpas)

1. harp (musical instrument)

Usage notes

The feminine noun arpa is like other feminine nouns starting with a stressed a sound in that it takes the definite article el (normally reserved for masculine nouns) in the singular when there is no intervening adjective:

el arpa

However, if an adjective intervenes between the article and the noun, the article reverts to la.

---

Turkish

Etymology

From Old Turkic arpa (“barley”), from Proto-Turkic *arpa (“barley”), possibly from Proto-Altaic *àrp`á ("barley, millet"). Cognate with Old Japanese apa, from Proto-Japonic *àpá ("millet"), Manchu arfa, from Proto-Tungus-Manchu *arpa ("barley; oats"). Possible cognate with Ancient Greek álphi (άλφι), "mixture of barley, dish". The Turkic form is sometimes compared with Proto-Iranian *arba- (corresponding to Greek alphi), cf. East Iranian forms going back to *arpasyā- (or *arbasyā), but it is not identical (loss of the final syllable is hard to explain). On the other hand, the Proto-Japonic parallel *àpá ("millet") is a strong argument in favour of the Altaic origin of the Turkic form.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑɾ.pɑ/
• Hyphenation: ar‧pa

Noun

arpa (definite accusative arpayı, plural arpalar)

1. barley

Declension

declension of arpa

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	arpa	arpalar
definite accusative (belirtme)	arpayı	arpaları
dative (yönelme)	arpaya	arpalara
locative (bulunma)	arpada	arpalarda
ablative (çıkma)	arpadan	arpalardan
genitive (tamlayan)	arpanın	arpaların

possessive forms of arpa

benim (my)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	arpam	arpalarım
definite accusative (belirtme)	arpamı	arpalarımı
dative (yönelme)	arpama	arpalarıma
locative (bulunma)	arpamda	arpalarımda
ablative (çıkma)	arpamdan	arpalarımdan
genitive (tamlayan)	arpamın	arpalarımın
senin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	arpan	arpaların
definite accusative (belirtme)	arpanı	arpalarını
dative (yönelme)	arpana	arpalarına
locative (bulunma)	arpanda	arpalarında
ablative (çıkma)	arpandan	arpalarından
genitive (tamlayan)	arpanın	arpalarının
onun (his/her/its)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	arpası	arpaları
definite accusative (belirtme)	arpasını	arpalarını
dative (yönelme)	arpasına	arpalarına
locative (bulunma)	arpasında	arpalarında
ablative (çıkma)	arpasından	arpalarından
genitive (tamlayan)	arpasının	arpalarının
bizim (our)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	arpamız	arpalarımız
definite accusative (belirtme)	arpamızı	arpalarımızı
dative (yönelme)	arpamıza	arpalarımıza
locative (bulunma)	arpamızda	arpalarımızda
ablative (çıkma)	arpamızdan	arpalarımızdan
genitive (tamlayan)	arpamızın	arpalarımızın
sizin (your)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	arpanız	arpalarınız
definite accusative (belirtme)	arpanızı	arpalarınızı
dative (yönelme)	arpanıza	arpalarınıza
locative (bulunma)	arpanızda	arpalarınızda
ablative (çıkma)	arpanızdan	arpalarınızdan
genitive (tamlayan)	arpanızın	arpalarınızın
onların (their)	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	arpaları	arpaları
definite accusative (belirtme)	arpalarını	arpalarını
dative (yönelme)	arpalarına	arpalarına
locative (bulunma)	arpalarında	arpalarında
ablative (çıkma)	arpalarından	arpalarından
genitive (tamlayan)	arpalarının	arpalarının

References

• “arpa” in Nişanyan Sözlük
• *àrp`á Sergei Starostin, Vladimir Dybo, Oleg Mudrak (2003), Etymological Dictionary of the Altaic Languages, Leiden: Brill Academic Publishers