og

See also: OG, Og, òg, óg, and øg

English

Noun

og (plural ogs)

1. Initialism of own goal.

Anagrams

• -go-, GO, Go, Goα, go

---

Cebuano

Alternative forms

• ug

Article

og

1. Indefinite article, used as object marker for nouns other than personal names.

   Niluto ako og bugas.

   I am cooking rice.

See also

Cebuano markers

		Direct (ang)	Indirect (sa)	Oblique (sa/og)
Common	Singular	ang	sa	sa/og
	Plural	ang mga	sa mga	sa mga/og mga
Personal	Singular	si	ni	kang
	Plural	sila ni/silang	nila ni/nilang	kanila ni/kanilang

---

Danish

Etymology

From Old Norse ok.

Pronunciation

IPA^(key): [ˈɒw], [ˈʌ]

Conjunction

og

1. and

---

Elfdalian

Etymology

From Old Norse ok, from Proto-Germanic *auk. Cognate with Swedish och.

Conjunction

og

1. and

---

Faroese

Etymology

From Old Norse ok.

Pronunciation

• IPA^(key): /oː/, [oːo̞]
• Homophones: ov (‘too’)

Conjunction

og

1. and
   • Hanus og Janus

     Hans and Jens

   • her og har

     here and there

See also

• bæði ... og

---

Gothic

Romanization

ōg

1. Romanization of 𐍉𐌲

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse ok.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔːɣ/
• Rhymes: -ɔːɣ

Conjunction

og

1. and

   Kona og maður.

   A woman and a man.

   Ég heiti Baldur og þetta er Jón.

   My name is Baldur and this is Jón.

Derived terms

Derived terms

• Adam og Eva
• á milli steins og sleggju
• ár og síð
• bölva í sand og ösku
• bölva og ragna
• dömur mínar og herrar

• ekki verður bæði sleppt og haldið
• fyrst og fremst
• gegnum súrt og sætt
• heilu og höldnu
• hægt og bítandi
• í húð og hár

• með kurt og pí
• pomp og prakt
• rigna eldi og brennisteini
• sem og
• um og ó
• þú og hvaða her

---

Kunjen

Noun

og

1. water

References

• Australian Languages: Classification and the comparative method (2004, →ISBN

---

Norwegian Bokmål

Etymology

From Old Norse ok.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ/

Conjunction

og

1. and

References

• “og” in The Bokmål Dictionary.

---

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Old Norse ok.

Pronunciation

• IPA^(key): /oː/ (examples of pronunciation)
• Homophone: å

Conjunction

og

1. and

References

• “og” in The Nynorsk Dictionary.

---

Old Irish

Etymology

Uncertain. Originally a neuter s-stem, perhaps *ugos. Apparently not from Proto-Celtic *āuyom, from Proto-Indo-European *h₂ōwyóm.

Pronunciation

• IPA^(key): /oɣ/

Noun

og n, m, f (genitive ugae, nominative plural ugae)

1. egg
2. (anatomy) testicle

Declension

Neuter s-stem
	Singular	Dual	Plural
Nominative	og	ogN	ugaeL
Vocative	og	ogN	ugaeL
Accusative	og	ogN	ugaeL
Genitive	ugaeH	ugaeN	ugaeN
Dative	uigL	ugaib	ugaib
Initial mutations of a following adjective: H = triggers aspiration L = triggers lenition N = triggers nasalization

Descendants

• Irish: ubh
• Manx: ooh
• Scottish Gaelic: ugh

Mutation

Old Irish mutation
Radical	Lenition	Nasalization
og	unchanged	n-og
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.