finar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Asturian[edit]

Verb[edit]

finar (first-person singular indicative present fino, past participle fináu)

  1. to finish
    Synonym: acabar

Conjugation[edit]

Catalan[edit]

Etymology[edit]

From fi +‎ -ar.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

finar (first-person singular present fino, first-person singular preterite finí, past participle finat)

  1. (intransitive, euphemistic) to die
    Synonyms: expirar, traspassar
  2. (transitive, archaic) to finish, to end
    Synonym: finir

Conjugation[edit]

Further reading[edit]

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese finar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from fin (end) +‎ -ar; compare also Old Galician-Portuguese fĩir.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

finar (first-person singular present fino, first-person singular preterite finei, past participle finado)

  1. (takes a reflexive pronoun) to die
    Synonyms: expirar, falecer, morrer
  2. (intransitive) to die
    • 1383, M. Mar Graña Cid (ed.), Las órdenes mendicantes en el obispado de Mondoñedo. El convento de san Martín de Villaoriente (1374-1500). Separata de Estudios Mindonienses, page 182:
      Item mando enterrar meu corpo, se desta doença finar, en no adro desta Santa Maria
      Item, I command to bury my body, if I die from this disease, in the churchyard of this [church of] Saint Mary
    Synonyms: expirar, falecer, morrer

Conjugation[edit]

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • finar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • finar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • finar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • finar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
  • finar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • finar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • finar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Ido[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) from Latin finis.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

finar (present tense finas, past tense finis, future tense finos, imperative finez, conditional finus)

  1. (transitive, intransitive) to end, to finish

Conjugation[edit]

Portuguese[edit]

Etymology[edit]

From fim (end) +‎ -ar.

Pronunciation[edit]

 
 

  • Hyphenation: fi‧nar

Verb[edit]

finar (first-person singular present fino, first-person singular preterite finei, past participle finado)

  1. (intransitive) to finish (to come to an end)
    Synonyms: acabar, findar, terminar
  2. to debilitate; to enfeeble
    Synonyms: debilitar, enfraquecer, esmorecer
  3. (takes a reflexive pronoun, euphemistic) to die (become dead)
    Synonyms: falecer, morrer, ir dessa para uma melhor, partir

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

Spanish[edit]

Etymology[edit]

From fin (end) +‎ -ar.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /fiˈnaɾ/ [fiˈnaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: fi‧nar

Verb[edit]

finar (first-person singular present fino, first-person singular preterite finé, past participle finado)

  1. to pass on, pass away (die)
  2. (reflexive) to yearn, long

Conjugation[edit]

Further reading[edit]