corripio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From con- +‎ rapiō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

corripiō (present infinitive corripere, perfect active corripuī, supine correptum); third conjugation iō-variant

  1. to seize or snatch up, catch, lay violent hands on, take hold of, grasp quickly
    Synonyms: potior, obsideō, teneo, adipīscor, comprehendo, dēprehendō, apprehendo, occupō, arripiō, capessō, possideō, capio
    • 29 BCE – 19 BCE, Virgil, Aeneid 2.216–217:
      “Post ipsum auxiliō subeuntem ac tēla ferentem
      corripiunt spīrīsque ligant ingentibus.”
      “Then, [Laocoön] himself – rushing up to help, and even carrying weapons – [the serpents] seize and bind in huge coils.” – Aeneas
  2. to hurry up, hasten, set up quickly
    Synonyms: currō, ruō, accurrō, trepidō, festīnō, prōvolō, prōripiō, affluō, properō, mātūrō, prōsiliō
    Antonyms: retardō, cūnctor, moror, dubitō, differō, prōtrahō, trahō
  3. to carry off, rob, take possession of, plunder or usurp
    Synonyms: āmoveō, rapiō, abdūcō, dīripiō, ēripiō, adimō, rapiō, auferō, fraudō, āvertō, tollō, praedor, agō
  4. to appropriate or arrogate
  5. to reproach, reprove, chide or blame, condemn, accuse
    Synonyms: obiūrgō, castīgō, accuso, increpo, īnsector, exprobrō, obloquor, criminor, acclāmō, inclāmō, obiectō, damnō, incūsō, pulsō, arcessō, arguō, reprehendō, perstringō
  6. to shorten, abbreviate, abridge, diminish
    Synonyms: premō, imminuō
  7. (grammar, of pronunciation, Silver Latin) to shorten, pronounce a vowel short
    Antonyms: produco, porrigo
    • c. 35 CE – 100 CE, Quintilian, Institutio Oratoria 1.6.32:
      Iam illa minora in quibus maxime studiosi eius rei fatigantur, qui verba paulum declinata varie et multipliciter ad veritatem reducunt aut correptis aut porrectis aut adiectis aut detractis aut permutatis litteris syllabisve.
      Now the lesser concerns in which the most zealous of this matter fatigue themselves: how words, lightly derived, are indeed altered down in many and multiple ways, by shortening or lengthening or adding or subtracting or changing either letters or syllables.
    • 354 CE – 430 CE, Aurelius Augustinus Hipponensis, De Musica 2:
      Itaque verbi gratia cum dixeris, cano, vel in versu forte posueris, ita ut vel tu pronuntians producas hujus verbi syllabam primam, vel in versu eo loco ponas ubi esse productam oportebat, reprehendet grammaticus (custos ille videlicet historiae) nihil aliud asserens cur hunc corripi oporteat, nisi quod hi qui ante nos fuerunt, et quorum libri exstant tractanturque a grammaticis, ea correpta, non producta usi fuerint.
      And so, for example, if you say cănō or put it in verse, pronouncing the first syllable long or putting it in a verse position where it should be long, a grammarian (as the guardian of history he is) condemns it, all while not explaining why it should be pronounced short except by saying that those who preceded us, whose books survive and are discussed by grammarians, formerly used it short, not long.

Conjugation[edit]

   Conjugation of corripiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present corripiō corripis corripit corripimus corripitis corripiunt
imperfect corripiēbam corripiēbās corripiēbat corripiēbāmus corripiēbātis corripiēbant
future corripiam corripiēs corripiet corripiēmus corripiētis corripient
perfect corripuī corripuistī corripuit corripuimus corripuistis corripuērunt,
corripuēre
pluperfect corripueram corripuerās corripuerat corripuerāmus corripuerātis corripuerant
future perfect corripuerō corripueris corripuerit corripuerimus corripueritis corripuerint
passive present corripior corriperis,
corripere
corripitur corripimur corripiminī corripiuntur
imperfect corripiēbar corripiēbāris,
corripiēbāre
corripiēbātur corripiēbāmur corripiēbāminī corripiēbantur
future corripiar corripiēris,
corripiēre
corripiētur corripiēmur corripiēminī corripientur
perfect correptus + present active indicative of sum
pluperfect correptus + imperfect active indicative of sum
future perfect correptus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present corripiam corripiās corripiat corripiāmus corripiātis corripiant
imperfect corriperem corriperēs corriperet corriperēmus corriperētis corriperent
perfect corripuerim corripuerīs corripuerit corripuerīmus corripuerītis corripuerint
pluperfect corripuissem corripuissēs corripuisset corripuissēmus corripuissētis corripuissent
passive present corripiar corripiāris,
corripiāre
corripiātur corripiāmur corripiāminī corripiantur
imperfect corriperer corriperēris,
corriperēre
corriperētur corriperēmur corriperēminī corriperentur
perfect correptus + present active subjunctive of sum
pluperfect correptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present corripe corripite
future corripitō corripitō corripitōte corripiuntō
passive present corripere corripiminī
future corripitor corripitor corripiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives corripere corripuisse correptūrum esse corripī correptum esse correptum īrī
participles corripiēns correptūrus correptus corripiendus,
corripiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
corripiendī corripiendō corripiendum corripiendō correptum correptū

Descendants[edit]

  • Portuguese: corrupiar

References[edit]

  • corripio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • corripio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • corripio in Dizionario Latino, Olivetti
  • corripio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be devoured by the flames: flammis corripi
    • to be attacked by disease: morbo tentari or corripi
    • to lengthen the pronunciation of a syllable or letter: syllabam, litteram producere (opp. corripere) (Quintil. 9. 4. 89)